Na pomysł wpadł Uniwersytet Johnsa Hopkinsa. W tym przypadku nie jest to imitacja chirurga w ludzkiej postaci, ale miniaturowe urządzenie, które mieści się w pięści.
Wynalazek po raz pierwszy pojawił się w Science Translational Medicine, a robot nosi nazwę Smart Tissue. Autorzy wskazują na wysokie umiejętności chirurgiczne przyszłego elektronicznego lekarza oraz umiejętności, których pozazdrościliby nawet doświadczeni lekarze.
Urządzenie jest umieszczane wewnątrz pacjenta (musi być „zjedzone”), bez wykonywania jednego cięcia na skórze. Chirurg-robot jest w stanie szybko i sprawnie operować pacjenta. Oczywiście wciąż mówimy o standardowych manipulacjach, które w rzeczywistości są niezwykle rzadkie w przypadku rzeczywistych interwencji chirurgicznych. Lekarze często muszą brać pod uwagę wiele czynników, które mogą wpłynąć na wynik operacji w każdym przypadku, specyfikę ciała pacjenta. A niektóre decyzje podejmowane są spontanicznie podczas operacji.
Dla odniesienia. Smart Tissue została przetestowana w badaniach laboratoryjnych świnie. Robot został zaprogramowany, aby połączyć kilka odcinków odbytu. Jest duże zapotrzebowanie w leczeniu nowotworów, martwicy i niektórych innych zastosowań. Urządzenie spisało się znakomicie, nie pozostawiając blizn. Na tym etapie nadal wymagana jest interwencja człowieka – lekarz tylko przytrzymuje szwy, ale później robot będzie w stanie wykonać pracę całkowicie samodzielnie.
Zastosowanie mini robotów operacyjnych w medycynie umożliwi nie tylko przejście na nowy poziom chirurgii, polegający na wykonywaniu dużych operacji bez nacięć i blizn, ale także rozwiąże problem braku wykwalifikowanego personelu medycznego. Naukowcy szacują, że do 2030 roku potrzeba będzie 40 milionów pracowników, ale w rzeczywistości będzie ich tylko o połowę mniej.
Czy istnieją jakiekolwiek ograniczenia, które mogą wpływać na skuteczność i bezpieczeństwo robota podczas operowania pacjentów? Czy zostały przeprowadzone badania kliniczne na temat tego robota i czy dostępne są wyniki tych badań? Jakie są różnice między robotem a tradycyjnymi technikami operacyjnymi oraz jak wpływa to na jakość i długość rekonwalescencji pacjenta?
Tak, istnieją pewne ograniczenia, które mogą wpływać na skuteczność i bezpieczeństwo robota podczas operowania pacjentów. Należą do nich np. konieczność odpowiedniego przeszkolenia personelu, ryzyko awarii technicznych oraz możliwość zakłóceń w transmisji danych. Badania kliniczne nad robotami chirurgicznymi zostały przeprowadzone, a wyniki wskazują na ich skuteczność i bezpieczeństwo. Różnice między robotem a tradycyjnymi technikami operacyjnymi obejmują precyzję, mniejsze obrażenia tkanek i krótszy czas rekonwalescencji pacjenta. Jednakże każdy przypadek powinien być oceniany indywidualnie, aby dobrać najbardziej odpowiednią metodę operacyjną.