Materiały do budowy przewodów kominowych

Kominy wykonywane są z cegły, metalu i ceramiki. Materiał określa różne zalety i wady każdego typu komina.

Komin murowany

Paliwo. Stałe ( drewno, węgiel ) tworzą najwyższą temperaturę spalin i podczas spalania emitują duże ilości sadzy i żywicy. W związku z tym komin murowany musi być częściej czyszczony. Paliwa gazowe i płynne ( propan, butan itp. ) mają niższą temperaturę spalania, emitują znacznie mniej sadzy, ale dwukrotnie więcej pary wodnej niż drewno. Może to wpłynąć na żywotność kominów murowanych i metalowych.

Na zdjęciu: CHAMPLAN firmy Chemine Philippe.

Nie wszystkie cegły nadają się na komin – Tylko gliniane, pełnowartościowe i wypalane ( minimum klasa M200 ).

Zalety:

• Doskonała odporność termiczna. Kominy murowane do kominków wytrzymują wysokie temperatury.
• Dobre właściwości izolacyjne. Komin murowany, zwłaszcza jego zewnętrzna część, zamarza znacznie mniej niż metalowy czy ceramiczny. Dodatkowa izolacja nie jest konieczna.

Wady:

• Duża waga. Do takiego komina trzeba zbudować osobisty fundament. Ciężar nie odgrywa roli, jeśli trzon jest ułożony bezpośrednio w ścianie ( w przypadku kominka do zabudowy ).
• Brak zagięć. Cegły należy układać pionowo od dołu do góry. Wypaczenie jest niepożądane, w przeciwnym razie ucierpi wytrzymałość konstrukcji, a przewód kominowy zwęzi się w miejscu zakrzywienia.
• Trudne do utrzymania. Osady sadzy i żywicy na szorstkiej powierzchni cegieł, fugach i narożnikach kominów.
• Niestabilne zanurzenie. Komin murowany ma zazwyczaj prostokątny lub kwadratowy ( nie okrągły ) przekrój poprzeczny. W narożnikach tej rury występują strefy turbulencji, pogarszające ciąg.
• Nie nadaje się do kominków gazowych. Podczas spalania gazu uwalnia się dużo pary wodnej. Reagują z osadami na ścianach. W ten sposób powstaje agresywne otoczenie (kwas ), który powoduje bardzo szybkie psucie się cegły.
• Trudne do naprawienia. Zazwyczaj nie odnawia się starych murów – używają metalowych rurek do wkładania.

Kominy murowane nie wymagają dodatkowej zewnętrznej izolacji cieplnej i wytrzymują wysokie temperatury dzięki wysokim właściwościom termoizolacyjnym i odporności termicznej materiału.

Metalowy czopuch

Rodzaje kominów metalowych do kominków to: jednowarstwowe (ciepłe ) elastyczne i sztywne oraz wielowarstwowe (sandwiczowe ). Wybór jednego lub drugiego zależy od zastosowania.

Typ sztywny na gorąco – rura metalowa bez izolacji termicznej. Ten typ jest wygodny do układania jednego lub więcej kominów wewnątrz istniejących szybów, których ściany nie zapewniają bezpośredniego kontaktu z ogniem lub nie zapewniają odpowiedniego uszczelnienia.

Typ elastyczny na gorąco pozwala uniknąć stosowania różnych konstrukcji obrotowych. Ponadto rury te nie są łączone, lecz stosowane w jednym kawałku o długości do 30 m. Najczęściej stosuje się je do naprawy kominów murowanych.

«Kanapka"-Konstrukcja składa się z wewnętrznej ( zwykle stalowej ) i zewnętrznej metalowej ( możliwe jest cynkowanie ) oraz z izolacyjnej warstwy wełny bazaltowej pomiędzy nimi. Może być wbudowany bezpośrednio w ścianę lub pełnić rolę komina wolnostojącego.

Podwójne kominy metalowe są łatwe do zainstalowania bezpośrednio nad wkładem kominkowym. można je zamontować po wybudowaniu domu.

Zalety:

• Mała waga. Jest to metal, z którego wykonuje się kominy wiszące mocowane do sufitów lub ścian.
• Łatwy montaż.
• Mogą zaginać przewód kominowy – bez znacznej utraty ciągu.
• Stabilny ciąg: okrągły przekrój i gładka powierzchnia wewnętrzna.
• Odporność na kondensację. Jeśli kominek jest zasilany gazem, odpowiedni jest komin ze stali nierdzewnej lub stopu (kwasoodpornego )o grubości minimum 0,5 mm.

Wady:

• Wymaga izolacji, która zabezpieczy komin przed wychłodzeniem i otoczeniem oraz materiałów- od wysokich temperatur.
• Niski opór cieplny w porównaniu z kominem murowanym. "Gorący", gdy jest wystawiony na działanie wysokich temperatur Kominy deformują się i wypalają.
• Krótka żywotność dla gorących rur. «Sandwich"-konstrukcje są bardziej trwałe.

Komin ceramiczny

Dwa rodzaje: jednowarstwowe i sandwiczowe ( sandwiczowe ). W tym ostatnim przypadku rura wewnętrzna wykonana jest z ceramiki nieszkliwionej, a płaszcz zewnętrzny – z ceramiki nieszkliwionej czasami z ceramiki, ale częściej z lekkiego betonu. Pustą przestrzeń między nimi pozostawia się pustą lub wypełnia wełną mineralną.

Zalety:

• Odporność na ciepło, a tym samym długowieczność.
• Stabilny ciąg: mają gładką powierzchnię wewnętrzną i okrągły ( czasem kwadratowy, ale z zaokrąglonymi rogami ) przekrój poprzeczny.
• Odporność na kwasy i kondensację.
• Dobra izolacja termiczna. Szczególnie w modelach wielowarstwowych: np. pięciowarstwowe kanapki ceramiczne nie wymagają okładzin. ( jednowarstwowe tego potrzebują, więc zwykle układa się je w specjalnie przygotowanych wałkach ).
• Wszechstronność – kominy ceramiczne nadają się do kominków wykorzystujących każdy rodzaj paliwa. Może być stosowany dla kominiarzy zarówno w budynkach prywatnych jak i standardowych budynkach mieszkalnych.

Kominy ceramiczne są uniwersalne – Stosowane są do kominów zasilanych wszystkimi paliwami. Ich wspaniałe cechy to wysoka odporność na ogień, odporność na warunki atmosferyczne i odporność na kondensację.

Wady:

• Waga. Jest ona mniejsza niż w przypadku komina murowanego, ale i tak jest dość wysoka.
• Przewody wykonane z zazębiających się modułów nie powodują żadnych przesunięć osiowych. Taki komin musi być absolutnie pionowy, w przeciwnym razie szczelność zostanie naruszona.
• Kruchość. Wada ta jest szczególnie widoczna w jednowarstwowych kominach ceramicznych ( łatwo je uszkodzić podczas montażu ). Ponadto mają one niższe wartości izolacyjności cieplnej niż modele wielowarstwowe.