Jak prawidłowo pracować z falownikiem

Urządzenia spawalnicze występują dziś w wielu odmianach. Jednak urządzenia inwerterowe są najlepiej sprzedającym się produktem wśród majsterkowiczów ze względu na ich kompaktową budowę i wszechstronność. Inwertor to urządzenie, które pozwala spawaczowi wykonywać wszelkie prace spawalnicze. Ale nie wystarczy mieć drogie urządzenie – trzeba też nauczyć się obsługiwać spawarkę.

Jak zainstalować i podłączyć urządzenie

Aby efektywnie i bezpiecznie korzystać z falownika, należy przede wszystkim odpowiednio przygotować go do pracy. Proces ten przebiega w kilku etapach. Pierwszym zadaniem jest instalacja i podłączenie maszyny. Montaż falownika Instalacja falownika musi być przeprowadzona zgodnie z określonymi zasadami:

• Falownik musi być umieszczony w odległości co najmniej 2 metrów od ścian i innych przeszkód;
• urządzenie musi być uziemione;
• Miejsce spawania należy wybrać tak, aby znajdowało się z dala od przedmiotów łatwopalnych;
• Do spawania zaleca się albo wolną przestrzeń, albo metalowy stół.

Falownik może być podłączony zarówno do sieci 220 V, jak i 380 V, które jest powszechnie stosowane w produkcji. Jeśli urządzenie ma być używane z dala od sieci elektrycznej, można je podłączyć do generatora, silnika diesla lub benzynowego.

Przyłączenie do sieci energetycznej

Nie jest niczym niezwykłym, że domowe źródło zasilania może powodować problemy ze spawaniem. Przyczyną problemu może być stare okablowanie lub średnica jego przewodów jest niewystarczająca. Generalnie zasilacz jest przystosowany do prądu o natężeniu do 16 A. Ponieważ wszystkie podłączone urządzenia w domu mogą przekroczyć tę wartość, dla bezpieczeństwa instaluje się wyłączniki automatyczne (circuit breakers). Dlatego podczas wykonywania połączenia należy zwrócić uwagę na wartość prądu znamionowego spawarki, aby nie spowodować zadziałania automatycznego systemu kontroli palnika.

Podłączenie falownika do sieci

Należy również zwrócić uwagę na zwis sieciowy. Jeśli po włączeniu falownika zauważysz spadek napięcia sieciowego, świadczy to o niewystarczającym przekroju przewodów. W takim przypadku należy zmierzyć, jak niskie jest napięcie. Jeśli spadnie ona poniżej minimalnych wartości, z którymi może pracować przetwornica (zgodnie z instrukcją), maszyna nie może być podłączona do takiej sieci.

Używanie przedłużacza

Kabel sieciowy podłączony do falownika spełnia wszystkie wymagania dotyczące mocy i nie powoduje żadnych problemów podczas podłączania. Jeśli jednak nie jest on wystarczająco długi, należy zastosować przedłużacz o minimalnym przekroju przewodu 2,5 mm² i nie dłuższy niż 20 metrów. Taki przedłużacz jest wystarczający dla falownika o prądzie do 150A.

Należy pamiętać, że jeśli urządzenie jest podłączone do sieci elektrycznej za pomocą przedłużacza, nie należy trzymać pozostałej części przewodu w stanie rozwiniętym, ponieważ stanie się on cewką indukcyjną po włączeniu urządzenia. Efektem będzie przegrzanie przewodów i uszkodzenie przedłużacza.

Czytaj też: Jak zrobić półautomat z falownika.

Podłączenie kabli spawalniczych

Z przodu falownika znajdują się 2 zaciski oznaczone znakiem „+” i „-„. Zaciski te są podłączone do przewodów spawalniczych, z których jeden ma na końcu metalowy zacisk (kołek do ubrania), a drugi uchwyt elektrody. Oba kable mogą być podłączone do obu zacisków, w zależności od procedury spawania, co zostanie wyjaśnione poniżej. Po podłączeniu kabli do maszyny, podłączamy jeden z nich, na którym znajduje się kołek na ubrania do stołu spawalniczego lub przedmiotu obrabianego.

W niektórych przypadkach standardowa długość kabla może być niewystarczająca, np. w przypadku prac na wysokości. W takich sytuacjach pojawia się pytanie, czy można wydłużyć kabel spawalniczy? Nie jest to doradzane przez profesjonalistów, szczególnie nie w przypadku maszyn inwerterowych. Powodem tego jest fakt, że każdy kabel ma swoją własną, specyficzną charakterystykę rezystancji. Na pewno więc na jego długości będą występować skoki napięcia i prądu. Dlatego im dłuższy kabel, tym większe naprężenie Spadek napięcia.

Jeśli spróbujesz skompensować straty napięcia i prądu poprzez dodanie wartości na panelu maszyny, działanie to najprawdopodobniej zniszczy elektronikę falownika. Okazuje się, że łatwiej jest przybliżyć maszynę do miejsca pracy spawacza niż wydawać dużo pieniędzy na naprawę maszyny po przedłużeniu kabli.

Przykładowo, jeśli mamy spawać inwertorem miękką stal o gzłotychości 5 mm, powinniśmy wybrać elektrodę 3 mm, a prąd na maszynie ustawić na 100A. Po próbach spawania można dokonać regulacji, tzn. należy zwiększyć lub zmniejszyć prąd spawania.

Środki ostrożności podczas pracy

Określone zasady bezpieczeństwa są, że tak powiem, zapisane we „krwi” ofiar i dlatego ich lekceważenie jest surowo zabronione. Od spełnienia tych wymagań zależy nie tylko zdrowie i życie operatora urządzeń spawalniczych, ale także innych osób znajdujących się w jego otoczeniu. Dlatego ważne są następujące zasady bezpieczeństwa.

1. Sprawdź, zanim zaczniesz integralność izolacji na wszystkich przewodach i kablach podłączonych do urządzenia. Należy również sprawdzić integralność maszyny, tzn. napięcie bez obciążenia musi być równe zeru. W takim przypadku system musi być w stanie odłączyć napięcie od sondy, gdy maszyna jest zatrzymana.
2. Przed podłączeniem urządzenia należy sprawdzić zasilanie sieciowe pod obciążeniem (zmierzyć zakres poślizgu).
3. W celu ochrony siatkówki oczu przed promieniowaniem ultrafioletowym pochodzącym ze spalania łuku spawalniczego należy zastosować osłona twarzy lub specjalne gogle, które ograniczają dopływ tlenu do spawanego materiału. Jeszcze niedawno maski i gogle spawalnicze z szybkami „kameleon”, które automatycznie ściemniały się w przypadku ekspozycji na silne promieniowanie. Gogle lub osłona twarzy muszą być noszone nie tylko przez spawacza, ale także przez jego pomocników.
   
4. Do ochrony ciała stosuje się kombinezony, kurtki i spodnie z materiału ognioodpornego.
5. Należy nosić ochronę stóp wysokie buty, aby zapobiec uderzeniu ich przez metalowe iskry. Buty muszą być zakryte, a spodnie nałożone na wierzch.
   

   Ten sposób łączenia pozwala na dobre nagrzanie metalu i zapewnia głębokie i dobrej jakości spoiny. Metoda polaryzacji bezpośredniej jest stosowana przy spawaniu gzłotychszych wyrobów metalowych.

   Odwrotna polaryzacja polega na podłączeniu przewodu elektrodowego do strony dodatniej i przewodu uziemiającego do strony ujemnej.

   

   Chociaż sam proces spawania elektrycznego jest dość skomplikowany, ogólnie można go przedstawić w następujący sposób.

1. Elektroda styka się z powierzchnią, która ma być spawana;
2. Wysoka temperatura powoduje, że okładziny topią się.
3. Procesowi temu towarzyszą m.in Na stanowisku pracy istnieje ryzyko rozwoju gazu, co ogranicza dopływ tlenu do miejsca, które ma być spawane;
4. Stopiona powłoka pozostaje na powierzchni spoiny i chroni ją przed tlenem po zakończeniu spawania. Ta stopiona warstwa nazywana jest żużlem.

Samo spawanie metali jest bardzo złożonym procesem. Istnieje wiele niuansów, na które należy zwrócić uwagę podczas przeprowadzania tej procedury. Jakość spoiny zależy od wielu czynników. Jednym z nich jest Obie części do spawania muszą być podgrzane do tej samej temperatury. Metal musi być spawany w taki sposób, aby spoina rozchodziła się równomiernie w różnych kierunkach. Ponadto należy wziąć pod uwagę, że elektroda topi się podczas spawania, a łuk stale przesuwa się w kierunku spoiny. Dlatego należy zawsze przybliżać go do obrabianego przedmiotu. Wykonywanie szerokiego zgrzewu ma również swoje szczególne właściwości. W tym celu musisz nauczyć się spawać w kółko lub zygzakiem.

Warianty ruchu elektrody w spawaniu

Proces spawania z falownikiem

Przed przystąpieniem do prac spawalniczych należy wykonać przygotowanie części. Muszą być dokładnie oczyszczone z farby, brudu i rdzy. Następnie należy użyć rozpuszczalnika, aby wyczyścić wszelkie plamy tłuszczu lub farby z krawędzi.

Przed rozpoczęciem spawania należy Wyregulować natężenie prądu. Można spróbować wykonać zgrzew próbny. Jeśli rolka jest rozmazana, należy zwiększyć natężenie prądu. Kiedy rolka staje się tak duża, że trudno jest poruszać uchwytem elektrody, prąd zostaje zredukowany.

Jeśli do spawania używane są stare elektrody, należy je wysuszyć przed rozpoczęciem pracy. Muszą być przechowywane przez kilka godzin w temperaturze około 2000°C. Można do tego celu wykorzystać specjalne piece.

Rozpocząć łuk można dokonać w następujący sposób:

• używając metody podobnej do zapalania zapałek;
• Wielokrotnie stuknij końcówką elektrody w materiał, który ma być spawany.

Dla początkujących, można najpierw zaznaczyć linię na metalu, a następnie spawać na niej. Tylko niech to będzie wyraźnie widoczne. Następnie można uruchomić łuk i przesunąć elektrodę na początek proponowanej spoiny. W tym miejscu metal zaczyna się topić i pokrywa się żużlem. Tak wygląda jeziorko spawalnicze, które musi być przesunięte wzdłuż oznaczenia spoiny. Trzeba to zrobić pod pewnym kątem. Istnieją dwie różnice pomiędzy spawaniem pod kątem: do przodu lub do tyłu. Pierwsza metoda idealnie nadaje się do cienkich metali, ponieważ pozwala na spawanie z najniższym możliwym ciepłem. Druga metoda stosowana jest w przypadku gzłotychszych metali.

Co to jest szczelina łukowa

Odstęp między łukami nazywany jest długością łuku. Jest to nazwa nadana szczelinie, która powstaje pomiędzy materiałem spawanym a elektrodą. Doświadczeni spawacze mówią, że aby uzyskać dobry spaw, szczelina musi być utrzymywana na stałym poziomie. Istnieją trzy rodzaje łuku.

1. Łuk krótki. Szczelina łuku o szerokości 1 mm, która nagrzewa metal na niewielkim obszarze. Powoduje to wybrzuszenie spoiny. Może to prowadzić do powstania wady w połączeniu pomiędzy spoiną a obrabianym przedmiotem, znanej jako podcięcie. Jest to płytki rowek, który przebiega wzdłuż samego spawu. Podcięcie ma negatywny wpływ na jakość i wytrzymałość spoiny.
2. Długi łuk. Bardzo niestabilne i słabo chronione przed dostępem powietrza. Długi łuk nie nagrzewa wystarczająco metalu i w rezultacie spoina nie jest zbyt głęboka.
3. Łuk normalny. Jeśli podczas spawania zachowana jest regularna szczelina, uzyskuje się dobry, dobrze zespolony szew. Szczelina 2-3 mm jest uważana za normalną szczelinę łuku.

Spawanie cienkich metali

Cienkie elementy są zazwyczaj spawane w prywatnym domu lub chacie. Prace należy wykonywać ostrożnie, gdyż przy braku doświadczenia można łatwo spalić metal. Dlatego lepiej jest przed odpowiedzialną praktyką spawania na produktach o większej gzłotychości. Po tym można spróbować spawać cieńszy metal. Należy przestrzegać następujących wskazówek dotyczących spawania.

1. Podczas spawania detali należy ustawić minimalne zalecane natężenie prądu.
2. Spawanie pod kątem do przodu.
3. Prace należy wykonywać w odwrotnej polaryzacji.
4. Aby zmniejszyć deformację części podczas podgrzewania, zaleca się stosowanie imadeł lub zacisków mocujących.
5. Jeżeli łączone są elementy o długości większej niż 50 mm, należy najpierw wykonać klejenie.

Co powinni wiedzieć nowi spawacze

Jeżeli doświadczenie w spawaniu jest niewielkie lub żadne, ale praca musi być wykonana, należy pamiętać o następujących kwestiach.

1. Spaw będzie wysokiej jakości, dobrze zespolony, a metal nie przepali się, jeśli będziesz go stale monitorować. Dlatego też zaleca się, aby elementy przeznaczone do spawania były ustawione w sposób umożliwiający łatwe monitorowanie procesu spawania z wyprzedzeniem.
2. Najprostszą opcją jest spawanie w dolnej pozycji. Preferowany punkt startowy dla początkujących. Następnie można spawać złącza okrągłe, a po nich złącza pionowe. Te ostatnie są najtrudniejsze do wykonania.
3. Dla wygody lepiej jest wykonać połączenia na zakładkę. Przy spawaniu doczołowym można przypadkowo przyspawać stół, na którym leżą elementy.
4. Jeśli w trakcie prac pojawią się wady, należy je usunąć. W tym celu obszar problemowy jest dodatkowo spawany lub najpierw selektywnie spawany za pomocą szlifierki, a następnie ponownie lakierowany.
5. Jeśli mają być spawane gzłotychsze elementy, konieczne jest fazowanie krawędzi, aby uzyskać pełną penetrację. Szczelina między krawędziami zależy od gzłotychości elementów – nie może być jednak mniejsza niż 0,5 mm.

Czytaj też: Naprawa spawarki inwertorowej własnymi rękami.