57 metrów dla siebie lub idealne designerskie mieszkanie

Rzadko który projektant wnętrz nie rezygnuje z poczucia piękna, aby spełnić życzenia swoich klientów. Tylko projektując własny dom może go w końcu doprowadzić do porządku. Zajrzyjmy do mieszkania Petra Zaitseva, architekta pracowni Za bor, i zobaczmy, jak mógłby wyglądać idealny dom.

Minimalizm to podstawowy styl dla małych przestrzeni. Pozbawione dekoracji wnętrze studia a priori zyskuje na świeżości i przestronności.

Szczegóły dotyczące mieszkania: Studio 57 m.kw. . w nowym budynku z dużymi oknami, w Warszawie.

O właścicielach: architekt i jego dama.

Z okien niewielkiego studia, znajdującego się na 24 piętrze nowego kompleksu mieszkaniowego, rozciąga się wspaniały widok. Dokładnie okna duży, sięgający podłogi – były decydującym czynnikiem przy wyborze przez architekta mieszkania. Jego powierzchnia jest raczej skromna jak na dzisiejsze standardy: 57 m kw. ., ale mieszkanie jest bardzo lekkie- to jakość, którą należało zachować, a jeśli to możliwe – zwielokrotnić. Stąd dużo bieli, minimum mebli i dekoracyjnych elementów wykończenia. Zabawa kształtami i objętościami sprawia, że wnętrze studia jest oryginalne: błyszcząca ściana ekranowa "złamana baru, trójwymiarowych figur w sypialni itp.. Całkowita przestrzeń jest podzielona na strefę sypialni, kuchni i salonu. W razie potrzeby sypialnia staje się osobnym pomieszczeniem.

Mały przedpokój ma trzy ściany – białą, szarą i lustrzaną. Za pierwszą powierzchnią znajduje się wyjście z mieszkania, za drugą łazienka, a za trzecią szafa w zabudowie. Lustrzana powierzchnia dodaje światła i objętości do przedpokoju. Dla wąskiego pomieszczenia, w którym nie ma naturalnego światła, jest to zbawienna łaska.

Z przedpokoju do pokoju dziennego. Nie ma tu zwykłej kanapy. Wszystkie

Kuchnia-jadalnia zajmuje dużą część pomieszczenia. Tu również króluje minimalizm: lakoniczne białe błyszczące szafki bez uchwytów sprawiają, że strefa robocza w kuchni nie rzuca się zbytnio w oczy, niemal zlewa się ze ścianą. Oryginalny bar śniadaniowy i kącik muzyczny z półkami to główne punkty centralne.

Oryginalny projekt baru jest dziełem właściciela. Początkowym zamiarem był czarny, kontrastowy stół, ale projektant nie mógł znaleźć odpowiedniego mebla i skończyło się na tym, że sam narysował niezwykłą plastikową konstrukcję. Obszerny, wygięty blat stołu wykonany jest z blachy stalowej.

Duże panoramiczne okno jest główną ozdobą wnętrza. Nawet masywna lada barowa sprawia, że pomieszczenie wydaje się mniejsze. Oczywiście nie trzeba go nadmiernie dekorować, wystarczy jasna biała firanka.

Zastosowano tylko kilka, ale kontrastujących ze sobą materiałów i faktur, tworząc ciekawe efekty wizualne w minimalistycznym wnętrzu. Ciepłe, naturalne drewno, które nadaje pomieszczeniu przytulności, zastosowano więc nie tylko na podłodze, ale także na jednej ze ścian oraz jako podstawę lady barowej. Biały sufit komponuje się z drugą ścianą i meblami kuchennymi. Stalowe i szare płytki nadają akcenty w harmonii. Dzięki rozmieszczeniu plam kolorów i faktur, pokój sprawia wrażenie przytulnego, ale nie ciasnego. Ściany, sufit i podłoga wydają się płynąć do siebie, wymazując granice i czyniąc pokój szerszym.

Przesuwana ścianka działowa dzieli mieszkanie na dwie równe części: kuchnia-jadalnia-salon oraz sypialnia-gabinet. Sama ścianka działowa jest bardzo mobilna – po złożeniu mieści się w ścianie (między lustrzaną szafą w przedpokoju a garderobą w sypialni ) po rozłożeniu można przesuwać panele, aby otworzyć lub zamknąć pożądaną część otworu. Gdy ściana jest zbędna, otrzymujemy duży, jasny pokój z dwoma oknami.

Przegroda ma specjalną powłokę, po której można pisać markerem. Bardzo praktyczne rozwiązanie – można zostawiać sobie wiadomości, notatki i szkice.

Granice strefy wyznaczają nie tylko tory, po których jeździ przegroda, ale także wykończenie podłogi i relief sufitu. Drewno zostało zastąpione śnieżną wykładziną, a w suficie wbudowano listwę LED.

Podświetlony z dwóch stron sufit to jedyne światło ( w salonie zresztą też nie ma wiszącego żyrandola – całe oświetlenie jest zintegrowane ). Za kurtyną świetlną znajduje się ukryta szatnia.

Wyposażenie sypialni jest proste, ale oryginalne. Ścianę nad łóżkiem zdobi panel wykonany z czarnego kabla. Żyrafa i króliczek symbolizują właścicieli. Lustro ma ciekawą konstrukcję – jest przymocowane do wystającej skrzynki o skośnym kształcie. Trójwymiarowa architektura i odbijające światło powierzchnie dają dodatkową perspektywę. A co najlepsze, nie widać go z łóżka.

Za dużym francuskim oknem znajduje się wyjście na balkon. Nie był on w żaden sposób ozdobiony, aby pozostawić jak najwięcej światła w pomieszczeniu.

Łazienka jest pięknie prosta. Tutaj nie ma ani jednego ostrego czy pretensjonalnego detalu, wszystko jest zrobione skromnie, ale gustownie. Małe białe kwadraty na ścianie kontrastują z dużymi szarymi kwadratami na podłodze. Meble z nielakierowanego drewna dodają pomieszczeniu naturalnego charakteru. Zielony dywan i dzianinowe kosze z IKEA wspierają to ekologiczne podejście. Duże lustro nad umywalką również wizualnie zwiększa przestrzeń łazienki. Celowo pozostawiono go bez ramy, aby odbicie wydawało się częścią pomieszczenia.