Własnoręczne wykonanie anteny telewizyjnej

Dzisiejszy rynek oferuje szeroką gamę anten różnego typu i sposobu instalacji, od niedrogich do zaawansowanych urządzeń wielofunkcyjnych. Ale wielu konsumentów nie jest gotowych przepłacać za fabryczny produkt, gdy mogą zbudować antenę własnymi rękami.
Na szczęście procedura ta nie jest tak skomplikowana, jak mogłoby się to na początku wydawać. Plus, możesz zrobić naprawdę działające urządzenie z prawie wszystkiego. Oprócz montażu należy uwzględnić podstawowe typy urządzeń, zasady obliczania parametrów krytycznych oraz prawidłową lokalizację anteny z podłączeniem. Wszystko to sprawia, że można zaprojektować urządzenie dostosowane do pewnych specyficznych warunków.

Rodzaje anten

Konwencjonalne rozwiązania anten telewizyjnych są urządzeniami bipolarnymi, zdolnymi zarówno do emitowania, jak i odbierania sygnałów w wybranym zakresie częstotliwości. W tym segmencie występują dwa główne rodzaje modeli.

1. VHF / MV. Urządzenie pracuje w paśmie metrowym. Antena odbiera fale telewizji naziemnej na częstotliwościach od 1 do 300 MHz.
2. UHF / DMV. Urządzenia przeznaczone są do pracy z sygnałem decymetrowym w zakresie od 0,3 do 3 GHz.

Zasada działania anteny telewizyjnej

Nowoczesne naziemne DVB-T nadaje na częstotliwościach UHF. Tym samym format może być klasyczny (DVBT2) lub satelitarny (DVBC2). W pierwszym przypadku mamy do czynienia z naziemnymi repeaterami nadającymi na częstotliwościach od 314 do 898 MHz, w drugim z urządzeniami na pasmo ultrawysokie od 1 GHz.

Mając to na uwadze, obraz jest następujący: typowa antena przeznaczona dla telewizji cyfrowej ma ograniczenia długości fali. To znaczy, że przed samodzielnym wykonaniem urządzenia konieczne jest obliczenie parametrów krytycznych.

Jeśli masz w domu kilka telewizorów, warto wiedzieć, jak podłączyć 2 lub 3 odbiorniki telewizyjne do tej samej anteny.

Po co obliczać antenę

W zależności od zadania, jakie ma spełniać antena, można zbudować antenę dookólną lub zbudować urządzenie, które pracuje w określonym zakresie. A różnica między nimi jest znacząca. Anteny uniwersalne zauważalnie odbierają osłabione sygnały, szczególnie te, które są zagłuszane przez promieniowanie tła. Urządzenia pracujące w tym samym paśmie, nie są tak wymagające co do jakości fal.

Zadanie komplikuje również fakt, że sprawdzenie jakości sygnału, który otrzymujemy po ponownym montażu jest bardzo trudne, a czasem wręcz niemożliwe. W przypadku anteny analogowej wszystko jest proste: nawet przy zakłóceniach wychwyci nawet najsłabsze echo wzmacniacza. Natomiast telewizja cyfrowa wymaga stabilnego i czystego sygnału; inaczej nie będzie żadnego obrazu, nawet szumu. A po zmontowaniu sprzętu nie wiadomo, w czym tkwi problem: w antenie, w odbiorniku czy w kablu.

Nowoczesne inteligentne telewizory posiadają funkcjonalność pozwalającą na pokazywanie jakości Aktualny poziom sygnału cyfrowego, co znacznie upraszcza wybór formatu przyszłej anteny, a także jej montaż. Pozostałe jednostki nie mają tej możliwości. Dlatego tak ważne jest prawidłowe wykonanie obliczeń, co pozwoli uniknąć problemów z anteną.

Procedura obliczeniowa

Dzisiejsze cyfrowe nadawanie jest organizowane na różnych pasmach częstotliwości i z różnych multipleksów. Długość fali jest również inna. Aby antena mogła odebrać i dostroić się do dobrego sygnału, emitowane fale należy zbliżyć jak najbardziej do obszaru aktywnego stacji.

Schemat obliczeniowy:

1. Obliczyć długość fali T2 dla każdego multipleksu.
2. Oznacz sinusoidę o maksymalnej długości.
3. Oblicz przekrój półdługościowy fali optymalnej.

Spójrzmy na przykłady obliczeń dla mieszkańców Moskwy i regionu moskiewskiego.

W stolicy działają trzy multipleksy telewizji cyfrowej:

1. 1 pakiet – 546 MHz;
2. Pakiet 2 to 498 MHz;
3. 3 pakiet – 578 MHz.

Aby obliczyć długość fali należy skorzystać z prostego wzoru – L = 300 / F. F oznacza częstotliwość w MHz. Czyli 300 podzielone przez 546 daje nam 0,55 metra i t.d. Z przeprowadzonych obliczeń wynika, że każdy pakiet wysyła następujące fale

1. L1 = 0,55 m;
2. L2 = 0,60 m;
3. L3 = 0,52m.

Multipleks drugiej stacji ma sinusoidę o maksymalnej długości, co oznacza, że trzeba będzie ją wykorzystać w dalszych obliczeniach. Pozostaje poznać wartość powierzchni czynnej przyszłej anteny. Fala jest sinusoidą, więc jej przekrój poprzeczny jest równy połowie długości i jednej czwartej połowy długości. Zastąp dane: 0,6 podzielone przez 4, aby otrzymać 0,15 m. To jest 15 cm dla telewizji cyfrowej.

Podłączenie i umieszczenie anteny

Po dokonaniu obliczeń należy wybrać miejsce instalacji anteny i sposób jej podłączenia. Te dwa parametry są ściśle powiązane i mogą być sprzeczne. Pierwszym krokiem jest określenie czy antena będzie używana w domu czy na zewnątrz.

W tym drugim przypadku problemy z odbiorem są nieco mniejsze. Antena zewnętrzna Możesz na przykład zainstalować go na dachu, gdzie jego sygnał nie jest zakłócany przez ściany lub inne budynki. Ale to miecz obosieczny. Sprawa wygląda tak, że na jakość nadawania ma wpływ długość kabla, a w urządzeniach zewnętrznych ten parametr będzie zauważalnie wyższy niż w domowych.

Antena uliczna

W efekcie sygnał będzie docierał do telewizora w rozproszonym układzie. Im dłuższy kabel, tym większy hałas. Dlatego trzeba tu osiągnąć kompromis. Jeśli zabudowa jest wystarczająco gęsta lub stacja jest daleko, to i tak antenę trzeba umieścić na zewnątrz. Przy silnym sygnale repeatera i bez przeszkód, jednostka pokojowa jest całkiem do opanowania.

Porady! Nie ma jasnych wytycznych dotyczących instalacji antenowych. Każdy obszar wymaga unikalnego rozmieszczenia urządzeń. Najlepiej przyjrzeć się sąsiednim domom. Jeśli są one zatłoczone antenami ulicznymi, format przyszłego urządzenia jest dość oczywisty.

Gdy potrzebne są dokładne informacje, warto skorzystać ze specjalistycznego sprzętu. Dostępne na rynku Urządzenia do pomiaru jakości sygnału naziemnego. Najważniejsze jest to, że urządzenie musi obsługiwać format cyfrowy DVD-T i DVB-T2. Tego typu technika posiada funkcję analizatora widma, co pozwala na wyeliminowanie błędów w instalacji antenowej.

Wykonywanie anten własnymi rękami

Tak więc po obliczeniu parametrów i ustaleniu miejsca instalacji anteny można przystąpić do budowy.

Kabel koncentryczny

Najprostsza konfiguracja do odbioru fal radiowych VHF może być wykonana w krótkim czasie ręcznie Z improwizowanych materiałów. Wszystko czego potrzebujesz to kabel koncentryczny i odpowiednio duży kawałek sklejki.

Jak zrobić.

1. Za pomocą szczypiec odetnij 2 kawałki drutu o długości 56 cm.
2. Na końcu każdego kawałka zrób pętlę, która powinna zająć 1 cm.
3. Wygiąć kwadraty drutu i połączyć pętle. Przylutuj kabel do kwadratów jak na zdjęciu. Przylutuj rdzeń centralny do jednego kwadratu, a oplot do drugiego. Odległość między elementami powinna wynosić 2 cm. Całą konstrukcję można było zamocować w pokrywie 20 litrowej butelki na wodę za pomocą kleju.

Taki odbiornik DMV można umieścić w dowolnym miejscu, a on sam nie wymaga wzmacniacza. Z wyjątkiem tego, że wzmacniacz może być potrzebny, jeśli urządzenie ma być na zewnątrz i długość kabla jest znaczna. W tym przypadku konieczne będzie zainstalowanie wzmacniacza, aby skompensować straty sygnału.

Rura metalowa

Możesz również zrobić antenę telewizyjną własnymi rękami ze zwykłej plastikowej rury. W ten sposób powstaje urządzenie do odbioru DMV o możliwym zakresie 480 MHz do 1000 MHz. W tym „modelu” zastosowano rurę o średnicy 16 mm i kabel o długości 5,5 m. Pierścień wymagałby 55 cm rury, a stojak 14 cm, co stanowi ćwierć długości fali. Służy to lepszemu dopasowaniu do oplotu zewnętrznego kabla i zmniejsza prądy wysokiej częstotliwości.

 

• Następnie tak zmontowany kwadrat mocuje się do masztu, na którym jest już zamocowany Reflektor (odbłyśnik). Jako reflektor można wykorzystać odbłyśnik ze starej polskiej anteny lub użyć siatki z gipsu.
• Dla lepszego odbioru zamontuj na maszcie wzmacniacz i podłącz do niego kabel koncentryczny (ramkę podłącz odpowiednio do wzmacniacza).

 

Z puszek po piwie

Antena wykonana z puszek po piwie może odbierać zarówno decymetrowe, jak i metrowe długości fal. Do wykonania takiego oryginalnego PHA potrzebne będą 2 puszki (0,5 l lub 0,75) piwa lub innego napoju. Jednak przed wykonaniem anteny telewizyjnej należy wziąć pod uwagę kilka rzeczy wymagania materiałowe. Zaleca się zakup dobrej jakości kabla telewizyjnego, którego impedancja wynosi 75 omów na 1 metr. Jak wybrać odpowiedni kabel? Zwróć uwagę, aby środkowe pasmo było mocne, a warkocz był podwójny i solidny.

Trzeba będzie też przygotować konwencjonalny drewniany trempel, Para wkrętów samogwintujących, taśma elektryczna lub duct tape, a także, jeśli jest dostępna, lutownica i cyna.

1. Aby zrobić domową antenę, należy najpierw przygotować kabel. Aby to zrobić, zmierz 10 cm od jego końca i zrób nacięcie. Następnie należy oderwać niewielki odcinek izolacji, aby dotrzeć do ekranu izolacyjnego, który należy skręcić w jeden zwój.
   
2. Na drugim końcu kabla umieszczamy standardową wtyczkę, która będzie podłączona do odbiornika telewizyjnego.
   
3. Po podłączeniu przewodów do odbiornika sygnału, należy go do czegoś przymocować. Można użyć zwykłego drewnianego pręta, miotły itp. W tym przypadku stosuje się statyw (można go łatwo zawiesić w wybranym miejscu). Użyj taśmy duct tape lub scotch tape, aby przymocować puszki. Ważne jest, aby przy montażu naczynia przestrzegać jednej zasady: musi ono być umieszczony na jednej osi (na jednej linii), w przeciwnym razie odbiór sygnału będzie słaby. Odległość między puszkami zaleca się zrobić 75 mm, ale można eksperymentować. Lepiej jest umieścić taką konstrukcję w pobliżu okna.
   

Możesz obejrzeć film, który ilustruje cały proces:

Tak więc, anteny wykonane ręce, pomoże Ci zaoszczędzić pieniądze na ich zakup, a w niektórych przypadkach, aby wydostać się z sytuacji, gdy jest telewizor, ale OEM anteny jest w porządku, lub nie ma anteny w ogóle. Tym bardziej, że jakość odbioru samodzielnie wykonanych kopii nie jest gorsza, niż fabrycznych analogów. Jeśli nie chcemy sami wykonać urządzenia, warto wiedzieć, którą antenę lepiej kupić w sklepie.