Warszawa: mieszkanie 56 m kw.

Wnętrze, skonstruowane dzięki połączeniu doskonałych proporcji, przyjemnych w dotyku materiałów i starannie dobranych dodatków, oferuje relaksującą, domową atmosferę.

Stonowana kolorystyka, oparta na połączeniu różnych odcieni szarości, obfitość aksamitnych powierzchni, miękkie światło – wszystko to sprawia, że wnętrze tego małego, trzypokojowego mieszkania jest idealnym miejscem na relaks po ciężkim dniu pracy.

Informacje o obiekcie:
Lokalizacja: Warszawa, Polska
Powierzchnia: 56 m kw.
Rok: 2012
Projektant: Varvara Zelenetskaya
Studio Varvara Zelenetskaya

Na zdjęciu: projektantka Varvara Zelenetskaya

Pierwotny układ mieszkania w stalinowskim budynku obejmował trzy odizolowane pokoje, małą kuchnię i wąski korytarz w kształcie litery L. Zamiast tego jest połączona przestrzeń kuchni i salonu, która płynnie przechodzi w korytarz. Dwie sypialnie pozostają odizolowane. Przegroda między salonem a korytarzem została przekształcona w system przechowywania. Od strony salonu powstała wnęka, do której można wstawić wygodną sofę.

Ujednolicony schemat dekoracyjny sprawia, że pokój wygląda na większy. Nawet odizolowane sypialnie stają się częścią całej przestrzeni. Ogólny jasnoszary odcień ścian stanowił idealne tło dla starannie dobranych mebli i dodatków: ciemne, niemal czarne krzesła wyglądają bezproblemowo w połączeniu z białą kuchnią, a białe lampy stołowe – z białą podłogą z czarnymi żyrandolami, kinkietami i lampami podłogowymi. Stonowane, szarawe odcienie na ścianach i tkaninach nie tylko integrują poszczególne elementy, ale także łagodzą czarno-białą kolorystykę. Poczucie przestrzeni podkreśla naturalna drewniana podłoga bez fug i zmian wzoru.

Jako styl flagowy wybrano styl neoklasyczny. Jego zaletą jest to, że w tym wnętrzu nowoczesne meble i sprzęt AGD mogą bez problemu współistnieć z kryształowymi żyrandolami, modelowanymi gzymsami i aksamitnymi zasłonami. A sekretem jest stworzenie "klasycznego nastroju" bez obowiązkowych w tym stylu tapet, złoceń i masywnych mebli, a jedynie poprzez proste linie, surowe formy i energiczne kolory.

Nowy układ mieszkania: Po wyburzeniu ściany oddzielającej przedpokój, kuchnię i salon powstała przestrzeń studia, która dzięki czytelnemu podziałowi na strefy wygląda bardzo harmonijnie.

Wnęka wizualnie izoluje przestrzeń salonu od korytarza. Zdjęcie pokazuje, jak duży zegar demaskuje mały pokój, zmieniając sposób, w jaki myślimy o głębi pomieszczenia.

Mała kuchnia nie wygląda na ciasną, dzięki białym frontom kuchennym i dużemu oknu z niskim parapetem. Sprytne planowanie pozwoliło na zainstalowanie wszystkich niezbędnych urządzeń.

Część jadalna znajduje się na granicy kuchni i salonu. Mały stolik, który w razie potrzeby można wysunąć.

Neoklasycystyczny motyw jest wspierany nie tylko przez wspaniałe żyrandole z kryształowymi zawieszkami, ale także przez białe profilowane gzymsy i białe listwy przypodłogowe, które podkreślają granicę między ścianami, podłogą i sufitem.

Tekstylia na oknach pomagają wizualnie oddzielić kuchnię od salonu: lniane rolety rzymskie są bardziej praktyczne w kuchni, podczas gdy ciężkie aksamitne zasłony w salonie tworzą przytulną, zaciemnioną atmosferę.

Na tym zdjęciu gra faktur jest szczególnie widoczna: aksamitne zasłony, gładkie lniane fotele, puszysty dywan pod stopami są zestawione z szorstkim murem z cegły, którym pokryta jest ściana w salonie.

W obu sypialniach utrzymany jest jeden monochromatyczny schemat. Szare ściany, białe gzymsy na suficie oraz ciemne meble i wyposażenie. Idealną symetrię podkreśla okrągłe lustro nad wezgłowiem.

Długi korytarz nie sprawia wrażenia ciasnego, dzięki systemowi oświetlenia wpuszczanego oraz panelowi przedstawiającemu światło słoneczne przebijające się przez liście.

Po tym jak łazienka została połączona, jest teraz miejsce na kabinę prysznicową, pralkę i małe przechowywanie nad nią. W łazience zastosowano płytki o takim samym szarym odcieniu jak kolor ścian we wnętrzu.