Na temat znaczenia architektury, jej związku z człowiekiem i wpływu na jego życie napisano setki traktatów i opracowań. Ale każdy wielki mistrz ma swoje własne zdanie na ten temat. Architekt Alex Rosenberg dzieli się swoimi refleksjami.
Na zdjęciu: architekt Alexey Rosenberg
O edukacji. Dobra architektura daje człowiekowi szansę na rozwój jego szeroko pojętych cech osobowych. Nie ma znaczenia, z jakiego stylu czy epoki jest obiekt architektoniczny, najważniejsze, że jest w nim aktywna energia, są symbole, znaczenia i efekty. Wtedy osoba, która z nim obcuje ma uporządkowany obraz świata. Osoba, która wyrosła na tego typu architekturze jest w stanie wiele. O dziwo, moje rozumienie tego wzięło się z filmu, z włoskich filmów neorealistycznych. W tamtym czasie, kiedy dopiero zaczynałem pracę jako architekt.
O ochronie. Główna i podstawowa funkcja architektury chronić osobę przed środowiskiem zewnętrznym. Mieszkanie "powiększa się" człowieka w kosmosie. Sprawia, że czujesz, że jesteś czymś więcej niż małą, bezbronną kapsułką swojego ciała. Wiesz, w jaki sposób nomadzi budują swoje tymczasowe mieszkania? Zgodnie z zasadą przestrzeni buforowej pomiędzy nimi a otaczającym ich kosmosem, w centrum chaty znajduje się jurta, a wokół niej ustawione w pierścień wozy, na peryferiach bydło, a wszystko to otoczone przez śmieci spiętrzone jako rodzaj konstrukcji obronnej.. również w pierścieniu. Koczownik broni się, rozciągając się w przestrzeni.
O mówieniu głośno. Architektura – Sztuka kapłańska. Nie tylko chroni ludzi przed światem zewnętrznym, ale także wpuszcza ich do środka Świat dla niego, ale wpuść go na dawkę. Sposób zaprojektowania otworu drzwiowego- okno lub drzwi to język, którym architekt wyraża swój stosunek do świata: w jakim stopniu budynek przepuszcza światło, powietrze, odczucia wody, deszczu, śniegu i innych form żywiołów, lub odwrotnie – w jakim stopniu mieszkańcy są przed tym wszystkim ukryci. Japońscy architekci, jak Tadao Ando, czynią granicę między wnętrzem a zewnętrzem neutralną, zmuszając ludzi do samoregulacji swoich relacji z otaczającym ich światem. Jeśli człowiek jest zdrowy i silny, zbliża się do przezroczystej, niewidzialnej ściany, jeśli nie czuje się dobrze – jest wciśnięty w odległy kąt.
O niebezpieczeństwie. Architektura powinna być ochronna, ale i niebezpieczna. Chodzi o to, by połączyć bezpieczeństwo i niebezpieczeństwo i umieścić ludzi w tej przestrzeni to dostanie energię, która tam jest. I nadal powinien mieć wolność wyboru, jak duże ryzyko podejmuje. Na przykład robisz wybieg bez poręczy. To trochę ryzykowne, ale nie tak ryzykowne, że przyprawia o ciarki. To jest katartyczne, architektura cię kłuje, tonizuje. Jeśli się boisz – przeszedłeś na daleką stronę, jeśli jest ci wygodnie- szedł po linii.
O braku obrazów. Neutralność, lapidarność- Cecha architektury azjatyckiej. To, jak cała kultura azjatycka, zabrania malowania Boga. Ale jak dać człowiekowi znać, że Bóg jest obecny? Przez światło. Architektura ta podkreśla tekstury, aranżując światło w taki sposób, że kładzie się ono na ścianie błotnej pod odpowiednim kątem, odsłaniając wszystkie jej małe otwory i włoski. Albo małe okienko tak umieszczone, że złapie ostatni promień zachodzącego słońca i będzie się ślizgać po podłodze.
Wyszukiwanie obrazu. Kiedy architekt rozwiąże wszystkie podstawowe problemy związane z jego obiektem niech człowiek sam decyduje o swoim stopniu bezpieczeństwa lub agresywności, wypełnia swój dom światłem.. Potem to już kwestia tego, jaki wizerunek na nim umieścić. To moment czystej kreatywności, w którym możesz zaufać swojej intuicji. Powiedzmy, że obraz to.. «elektrownia 3000. Jest przemysłowy, jest technologiczny, jest jak nic innego. Możesz wymyślić najciekawszy dziki obiekt- ale czy można sprawić, by człowiek to zaakceptował, czy będzie chciał żyć w takiej architekturze? Najciekawsza rzecz aby klient uwierzył w nowy wizerunek.
O brutalności. Zabytkowe materiały budowlane- cegła, beton- przekazują poczucie długowieczności i stabilności na poziomie podświadomym. Ściany gipsowe, sufity podwieszane, fasady podwieszane- to efektowna architektura. To rekwizyty, scenografia, która po jakimś czasie rozpłynie się w powietrzu i zniknie. Obecnie tradycyjne materiały nabierają nowego znaczenia, są brutalne, nie boją się zużycia, pięknie się starzeją, tylko z nich można stworzyć prawdziwie wieczną powłokę. Brutalizm jest więc alternatywą dla architektury komercyjnej i odwołaniem się do tego, co prawdziwe.
Czy sztuka kapłańska odgrywa istotną rolę w duchowym rozwoju, czy jest jedynie wyrazem kulturowej tradycji?