Architekt Sergey Tchoban opowiada o swoich doświadczeniach w tworzeniu designerskich mebli łazienkowych, osobistych preferencjach w projektowaniu wnętrz oraz zastanawia się nad rozsądnym kompromisem, z którego rodzi się wnętrze mieszkalne.
Stwórzcie hit!, co wielu ludzi by chciało — Taką maksymę miałam na myśli projektując swoją serię łazienkową. Chcieliśmy stworzyć przedmioty, które z jednej strony można wykorzystać w najróżniejszych wnętrzach, a z drugiej, które zachowują pewną indywidualność. Trzeba było trafić w bardzo szerokie spektrum gustów, aby inni projektanci wnętrz byli skłonni wybrać mój produkt, wkomponować go w tworzoną przestrzeń i uzyskać harmonijny efekt. Jednocześnie projekt autorski jest bardzo wyraźnie wyczuwalny w mojej pracy. Przede wszystkim miękkie, płynne, ale niedopowiedziane linie i kształty, czyli coś, co uwielbiam również w architekturze. Patrząc na moje budynki, a potem na serię mebli, łatwo zauważyć, że wszystkie łączy ta sama idea.
O wykończeniach i dekoracjach: Nie jestem zwolennikiem sztucznych materiałów, które wizualnie są fajne, jak np. corian. Ogólnie rzecz biorąc, kamień we wnętrzach Zimny materiał, należy go używać bardzo ostrożnie. Ze wszystkich rodzajów kamienia, moim zdaniem łupek jest najbardziej odpowiedni do domu. Ogólnie rzecz biorąc, do pomieszczeń mieszkalnych lepiej jest wybrać materiały, które nie odpychają, ale raczej gromadzą ciepło. Drewno, tekstylia i tak dalej. Miękkie, pochłaniające światło, lekkie i ciepłe materiały. Naturalne, oczywiście, jest preferowane.
O lustrach, szkle i metalu: Nie lubię obfitości luster. Sprawiają, że przestrzeń wygląda na zimną, co jest dopuszczalne w przestrzeni publicznej, ale nie w mieszkalnej. Lustro jest dobre jako akcent. Miałem kiedyś wyzwanie podzielenia pomieszczenia z bardzo ładną sztukaterią na dwie części za pomocą przegrody, która przepuszczała światło. Zrobiliśmy lustrzaną ścianę, która była półprzezroczysta z jednej strony i lustrzana z drugiej, gdzie stiuk się odbijał, a obie strony miały wrażenie pełnego sufitu. Nie używałbym też metalu ani szkła. Chociaż niektóre metale mogą być ciepłe, jak np. brąz. Jeśli chodzi o schody w prywatnym domu- jest inaczej. Może być też poręcz z brązu i odlew z brązu. W ogóle stal nierdzewna i lustrzane rzeczy w przestrzeni życiowej mnie odpychają.
Co do kolorystyki: Jestem zwolenniczką monochromatycznej, ale ciepłej palety. Ochre-sepia, gdzieś tak. Ale nie monochromatyczny zimny: niebiesko-zielony. Uważam, że niebieski jest zdecydowanie pięknym kolorem i jeśli rezydencja ma 20 pokoi to dopuszczalne byłoby wykonanie części z nich w głębokich odcieniach niebieskiego, fioletu czy czerwieni. Ale jest w nim szczególna atmosfera, która nie może trwać zbyt długo. Czerwienie i wiśnie są możliwe we wnętrzach; wpisują się w moje poczucie ciepłej gamy. Ale ja lubię dużo więcej i staram się je wykorzystywać w swoich pracach, jaśniejsze ciepłe kolory. Cały czas mówiłem o osobistych preferencjach, ale jest jeszcze wizja klienta. Jeśli istnieje konkretny schemat lub kombinacja kolorów, która przemawia do klienta, jest to coś, co należy mieć na uwadze. W końcu nie tworzymy wnętrza dla siebie.
O łazience: To raczej nie jest obszar koncepcyjny, a bardziej funkcjonalny. Meble łazienkowe muszą być przede wszystkim wygodne. Ale niezwykle ważny jest też aspekt estetyczny. I wracamy do rozmowy o kompromisie, bez którego nie da się stworzyć wnętrza mieszkalnego. W rzeczywistości na kompromis składają się trzy elementy: życzenia klienta, wizja architekta i projektanta oraz funkcjonalność tworzonej przestrzeni.
SPEECH ( Polska ) projekty architektów dla budynków publicznych i prywatnych, wnętrz i mebli.
Czy osobowość projektanta jest kluczowa w tworzeniu wnętrz, czy raczej powinno się kierować się wyłącznie gustem klienta? Jak ważna jest rola osobowości w procesie projektowania wnętrz?