Renesans

Wielka Era Kultury i jej styl.

Na zdjęciu: model 332 firmy Chelini.

Renesans. Renesans ( ks. Renaissanse- «renesans" )- wielka epoka kulturowa w dziejach Europy Zachodniej i Środkowej, a styl panujący w tym czasie. Styl renesansowy zaczął się tworzyć we Włoszech w XIV wieku i stopniowo rozprzestrzeniał się po całej Europie. Jego rozkwit przypadł na koniec XV-XVI w.

Renesans był czasem zasadniczych zmian w rozwoju społecznym i gospodarczym społeczeństwa europejskiego, co nie mogło nie wpłynąć na światopogląd ludzi. Tworzył się nowy system wartości, który na pierwszym planie stawiał jednostkę. Wszystko to przyczyniło się do rozkwitu kultury, pojawienia się zainteresowania przede wszystkim sztuką starożytną, najpełniej odpowiadającą humanistycznemu duchowi czasu. Jednak renesans nie poprzestał na powrocie do starożytnego dziedzictwa, ale dokonał jego reinterpretacji na swój sposób, zgodnie z nowymi warunkami historycznymi i w oparciu o tradycje narodowe.

Typowymi świeckimi budowlami w tym stylu były pałace- Palazzo nowej klasy zamożnych kupców-finansistów. Podstawowym materiałem budowlanym był kamień gruzowy, wykuwany w specjalny sposób na kształt wału.. ( równoległobok prostokątny ). Ściany wykładano płytami z kamienia naturalnego lub zdobiono freskami ( stiukiem lub techniką kolorowego sgraffito ). Ulubionym materiałem był marmur. Używano go również do pompatycznych schodów głównych części pałaców, a także do dekoracji podłóg, ścian, a nawet drzwi. Okna były najpierw półokrągłe, później prostokątne. Za wystawnie wykończoną fasadą domu znajdował się elegancki dziedziniec otoczony arkadami ( szeregiem łuków o tym samym kształcie i wielkości, spoczywających na kolumnach lub filarach ). Oferował on dostęp do uroczystych sal i pomieszczeń pałacu.

W średniowieczu nastąpiło zaniedbanie antycznego zwyczaju urządzania umywalni w domu. W nowym okresie w bogatych palazzo's znajdowały się specjalne pomieszczenia toaletowe z umywalką, dzbankiem… Kuchnie znajdowały się najczęściej na parterze wraz z pomieszczeniami gospodarczymi. Jednak wraz z wynalezieniem komina, "kombinowanego".. projekt: palenisko zostało zamienione na kominek we frontowym pokoju i piec w kuchni kuchenka.

Wnętrza pałaców były przestronne, wypełnione światłem i powietrzem, i oczywiście luksusowo urządzone z. Ściany i sufity były pokryte malowidłami, a elementy architektoniczne takie jak kolumny i pilastry z drobnymi rzeźbieniami były szeroko stosowane. Charakterystyczne dla tego stylu rozwiązania kompozycyjne wyróżniają się głęboką perspektywą, proporcjonalnością i harmonią form. Kolorystyka jest jasna, imitująca naturalne barwy: lazur i zieleń, szkarłat i słońce.

Na zdjęciu: Palladio by Provasi.

Styl Wiener Wiensteamme rozwinął się w nowy styl o dużej różnorodności i elegancji kształty mebli, W znacznym stopniu przyczynił się do tego dalszy rozwój techniki licowania. Jedną z charakterystycznych cech mebli renesansowych było zastosowanie drewna architektoniczne: podobnie jak meble, naśladują formy architektoniczne i składają się z elementów architektonicznych, takich jak kolumny, pilastry, fronty itp.. W porównaniu ze średniowiecznymi modelami, ciężkimi i nieruchomymi, meble renesansowe są lżejsze i bardziej mobilne. Powstała na przykład kaseta, czyli mniejsza wersja komody Cassone, niezbędnego mebla. Ze skrzyni Cassone powstał też prototyp sofy: budka z oparciem i oparciami na łokcie ( piórnik ).

Nowym typem mebla była szafka na naczynia i szuflada szafkowa. Powstały krzesła o różnych wzorach. Do mebli w początkowym okresie używano głównie jasnego drewna, a w okresie późnego renesansu zaczęto stosować jego egzotyczne gatunki. W meblach w XIV wieku dominowały jasne malowidła i złocenia, natomiast w XV- wzornictwo ornamentalno-architektoniczne i mozaika chertoska, w XVI- rzeźba w drewnie.

Na zdjęciu: komoda 270 firmy Andrea Fanfani.

Główne motywy:

• zapożyczenia z rzeźby i architektury: kolumny, pilastry o wzorach roślinnych lub geometrycznych, liście akantu, kandelabry, hermy, amorki;
• ornamentalne: arabeski, warkocze, kartusze, festony, girlandy, lwie głowy, gryfy, postacie pół-ludzi i pół-zwierząt, groteska.