Prawidłowe użytkowanie kamery rejestrującej

Kamera to bardzo poszukiwany sprzęt, którego asortyment na sklepowej półce może być mylący. Obecnie każde urządzenie cyfrowe – smartfon, aparat czy tablet – może nagrywać wideo. Żadne inne urządzenie nie robi tego jednak tak dobrze, jak specjalnie przystosowany do tego celu aparat fotograficzny. Poniżej wyjaśnione zostanie jak działa kamera, jak jest zbudowana oraz wskazówki dotyczące fotografowania i używania jej.

Budowa i zasada działania kamery wideo

Cyfrowa kamera wideo to złożone urządzenie, które składa się z kilku ważnych elementów. Należą do nich:

• soczewki;
• mikrofon;
• procesor;
• Czujnik wrażliwy na światło;
• wizjer lub wyświetlacz, aby go wymienić;
• bateria;
• urządzenie magazynujące.

Jak działa kamera wideo

Niektóre modele zawierają również optyczny stabilizator obrazu, który eliminuje drgania kamery podczas nagrywania filmów w ruchu lub w pozycji stojącej.

Ogólnie rzecz biorąc, kamera wideo nie różni się wiele od aparatu cyfrowego, a zasada działania tutaj jest nieco podobnie. Obraz, który użytkownik widzi na ekranie lub w wizjerze, przechodzi przez obiektyw i przysłonę w postaci światła i jest rejestrowany przez specjalny czujnik światłoczuły. Sygnał jest przekazywany z matrycy (detektora) do procesora, który przetwarza go na obraz i wyprowadza na ekran, a także natychmiast zapisuje na nośniku.

Wszystkie kamery można podzielić na kilka rodzajów:

• amator;
• półprofesjonalny;
• Profesjonalne.

W zależności od typu kamkordera, jego konstrukcja może się nieznacznie różnić.

Amatorskie modelki

Amatorskie – niedrogie kamery o niewielkich wymiarach. Mają małą liczbę ustawień, słaby mikrofon, a nośnikiem pamięci jest najczęściej karta SD. Te kamery zazwyczaj nie posiadają stabilizacji optycznej I mają słabą zdolność do strzelania w ciemności. Przez długi czas głównym rozmiarem obrazu, jaki mogły wykonywać te urządzenia, było 720*576 dpi. Nawet amatorskie kamery pracują obecnie w FullHD lub HD.

Profesjonalne wyposażenie

Profesjonalne – poważne modele z dużą ilością regulacji. Aparaty te ważą od 4 do 15 kilogramów i nie da się ich utrzymać jedną ręką. W takim aparacie jak ten trzy czujniki o minimalnym rozmiarze 1/2″. Optyka jest zawsze wymienna, mikrofon jest zdalny i często kierunkowy. Nagrywanie zostało zakończone dysk twardy, rzadziej na kartę pamięci. Istnieje optyczna stabilizacja. W tych urządzeniach nie ma wyświetlaczy, ale zawsze wizjer jest obecny.

Transfokator

Używanie zoomu jest ulubionym zajęciem początkujących kamerzystów. Użytkownicy zazwyczaj powiększają i pomniejszają obudowę. Efektem są nieostre obrazy, szarpanie, drżenie. Używanie zoomu w aparacie zawsze wpływa na obraz: im bliżej, tym mniejsza ostrość zdjęcia.

Wskazówka! Jeśli istnieje potrzeba przybliżenia, musi być ono płynne, niezbyt bliskie i zawsze ograniczone tylko do zoomu optycznego. Cyfrowy zoom znacząco psuje obraz, ponieważ jest uzyskiwany nie przez optykę (czyli prawa fizyki), ale przez procesor.

Ruch kamery

Rzadko zdarzają się sytuacje, w których trzeba sfotografować pojedynczy obiekt. Przez większość czasu kamerzysta filmuje jakąś akcję, co oznacza, że kamera musi być przesuwana. Rób to miękko, bez szarpnięć i ściśle przestrzegaj pionowego i poziomego ustawienia. Aby uniknąć bałaganu wideo, musisz wybrać Linie poziome i pionowe są znacznie lepiej postrzegane, który może stać się rodzajem poziomu. Może to być słup, róg domu lub inne proste obiekty. Kiedy jesteś w ruchu, musisz uważnie śledzić to, co jest pokazywane w wizjerze lub na ekranie, aby nie stracić obrazu. Podczas wykonywania zdjęć panoramicznych Na końcu i początku filmu zaleca się robić małe przerwy, samo kręcenie nie powinno trwać dłużej niż 8 sekund, a ruch powinien być bardzo płynny.

Wskazówka! Jeśli musisz nagle zmienić temat, lepiej jest po prostu ostro przesunąć kamerę, zamiast ją wstrzymywać. Pomaga to zaoszczędzić czas, a szarpnięcie można usunąć podczas edycji.

Długa rama

Długie ujęcie odnosi się do ciągłego fotografowania jednego obiektu przez długi okres czasu. W kinematografii dodatkowe długie ujęcie to 12 sekund na jeden temat. Praktyka pokazuje, że jest to nudne i nieciekawe do oglądania. Najpiękniejsze obrazy to te, które są odbierane jako nie dłużej niż 5 sekund. O ile użytkownik nie jest geniuszem i uznanym filmowcem, a długie ujęcie nie jest „rzeczą” kamerzysty, nie należy go nadużywać, a najlepiej zupełnie o nim zapomnieć. Podczas fotografowania warto zwracać uwagę na szczegóły, zmieniać plany, kąty. Wszystko to pozwala podczas montażu wybrać materiał filmowy, który najlepiej pasuje do filmu lub teledysku, który chcemy stworzyć. Zasada pięciu sekund jest wykorzystywana wszędzie – od reklam i programów informacyjnych po wielkobudżetowe filmy.

Światło

Podczas fotografowania w pomieszczeniach ze sztucznym światłem bardzo ważne jest, aby dostosować balans bieli w aparacie, w przeciwnym razie twarze i skóra ludzi będą miały niebieskawy lub żółtawy odcień. Należy stosować wiele źródeł światła, aby uniknąć sytuacji, w której cień jednej osoby pada na drugą. Unikaj nagłych przejść ze światła w ciemność i odwrotnie. Kamera nie ma czasu zareagować na zmiany i ujęcie jest zniszczone.

Kilka innych przydatnych wskazówek

Nie należy filmować dzieci i zwierząt z wysokości operatora, gdyż nie wygląda to zbyt atrakcyjnie. Do tego typu filmowania najlepiej jest usiąść lub postawić kamerę na krześle. Innym częstym problemem dla początkujących kamerzystów jest stosowanie pauzy. Dość często użytkownicy myślą, że wstrzymali aparat i fotografują, a potem widzą, że urządzenie było w tym czasie bezczynne. Aby uniknąć tego typu błędów, należy zwrócić uwagę na oznaczenie zapisu lub pauzy.

Artykuł 29 ustawy zasadniczej zezwala na swobodne i nieograniczone wyszukiwanie informacji, można je uzyskiwać i przekazywać lub rozpowszechniać, ale tylko za pomocą środków prawnych. W rzeczywistości nie ma miejsca publicznego, które byłoby prawnie zabronione do filmowania. Pewne ograniczenia dotyczą Do obiektów będących w posiadaniu RZD, Ale nawet tutaj limity są ustalane bezpośrednio przez organizację, ale nie przez przepisy prawa. Można się od nich odwołać, jeśli się chce. Prawo pozwala filmować urzędników w trakcie pełnienia służby.

Artykuł 152 Polskaego kodeksu cywilnego reguluje Ochrona wizerunku osoby, jednak nie zabrania filmowania ludzi. Problemy mogą pojawić się przy próbie opublikowania filmu z konkretną osobą bez jej zgody. Ale nawet tutaj prawo chroni prawo do nagrywania i publikowania konkretnej osoby. Sformułowanie „prywatność” traci swoją moc z tego powodu, że nagranie jest robione w miejscu publicznym, gdzie w zasadzie nie może być mowy o prywatności.

Ważne! W prawie jest małe ograniczenie: jeśli wideo konkretnej osoby ma być wykorzystane w celach komercyjnych, to wymagana jest pisemna zgoda osoby, której to dotyczy.

Nie jest rzadkością znalezienie zakaz filmowania w salach koncertowych, muzeach w innych miejscach związanych z dziełami kultury chronionymi prawem autorskim. prawo stanowi, że takie filmowanie jest dozwolone pod warunkiem, że materiał będzie wykorzystywany wyłącznie do celów osobistych, które nie oznaczają działalności komercyjnej, czyli zarobkowej. Nie jest również zabronione filmowanie przed obrazami lub innymi obiektami sztuki.

Nagrywanie filmów jest całkowicie legalne w następujących przypadkach

• tworzenie materiałów na rzecz państwa;
• wykorzystanie filmu jako materiału do wiadomości telewizyjnych;
• osoba została złapana na zdjęciu przez przypadek i nie jest głównym bohaterem;
• Obraz jest uchwycony na imprezie masowej;
• filmowanie pracowników ochrony państwa na służbie.

Ważne! Obowiązuje zakaz filmowania w budynkach sądowych i wykonawczych, na sesjach Dumy Państwowej, w obiektach wojskowych i strategicznych oraz w izbach celnych w odległości 5 km od granicy.

Obecnie Nie ma kary za filmowanie w miejscu publicznym, Jeśli jednak film jest w jakikolwiek sposób zniesławiający lub narusza honor danej osoby, może zostać usunięty z widoku publicznego. Autor może być ścigany, o ile podmiot udowodni, że celowo wykonał zdjęcia w celu zniesławienia.

Jak przenieść wideo na komputer

przechwytywanie wideo – to proces przesyłania materiału wideo z kamery do komputera. Termin ten nie oddaje dokładnie istoty procesu, gdyż przekazanie danych odbywa się bez ich zmiany.

Wielu użytkowników nie zdaje sobie sprawy z tego, że przesyłanie danych z aparatu do komputera jest nieco bardziej skomplikowane niż robienie zdjęć: zamiast używać standardowego kabla USB i odpowiednich złączy, wymagany jest specjalny kontroler IEEE-1394. Jeśli nie masz go w swoim komputerze, możesz go kupić osobno jako płytkę lub w zewnętrznym złączu.

Kontroler IEEE-1394 występuje pod kilkoma nazwami – FireWire lub i-link. Urządzenie to jest szybką magistralą szeregową służącą do wymiany informacji w postaci cyfrowej pomiędzy różnymi urządzeniami. Najczęstszym zastosowaniem jest nagrywanie z kamery do komputera.

Exsate DV Capture Live

Całkowicie bezpłatnie. Jego specjalną cechą jest możliwość natychmiastowej kompresji wideo w danym formacie (jest ich szeroki wybór). Sterowanie oprogramowaniem odbywa się na zasadzie „krok po kroku”, tzn. każdej czynności użytkownika towarzyszy wybór instalacji: gdzie zapisać dane, jaki format wybrać, z jakim interwałem „kroić” wideo. To znacznie upraszcza proces pracy i poznawania oprogramowania. Niebagatelna użyteczność – Możliwość umieszczenia na nagraniu daty i godziny przechwycenia wideo.

Wniosek

Przechwytywanie danych z kamer wideo nie jest trudnym zadaniem i może być wykonane nawet przez początkujących użytkowników. Warto pamiętać, że jeśli z jakiegoś powodu przechwytywanie wideo nie powiodło się, a kamera nadal nagrywa na kartę pamięci, można zresetować wideo, po prostu Podłączenie samego nośnika do komputera. W takim przypadku wystarczy otworzyć kartę pamięci na laptopie i skopiować z niej wymagane pliki wideo. Należy również pamiętać, że w tym przypadku system otrzymuje dane w ich oryginalnej postaci i wszelkie przetwarzanie jest możliwe tylko przy użyciu specjalnego oprogramowania do instalacji.