Gwiazda współczesnego designu Patricia Urquiola opowiada o technologii cyfrowej i rękodziele, swojej rodzinie i nowym projekcie – domku dla lalek dla swojej córki.
Jeden z najbardziej "gwiezdnych" projektantów przedmiotów – przez lata pracowałem z włoskimi trendsetterami Kartell, Moroso, B&B Italia, Flos, Axor/Hansgrohe. W 2001 roku założyłem własne studio projektowe.
O technologii. Nowoczesna technologia cały czas się zmienia i jest to bardzo ciekawe. Ale staram się nie gonić. Lubię się wszystkiemu przyglądać, a potem wykorzystywać w swoich pracach ciekawe materiały. Ale czasami są obiekty, w których bardziej interesuje mnie nie sam obiekt, ale zastosowana technologia. Bardzo inspiruje mnie technologia rękodzieła. A w poszukiwaniu tych technologii można podróżować po całym świecie, dokonując odkryć i poznając nowych ludzi.
O współpracy. Ostatnio pracowaliśmy z indyjskimi tkaczami – tkanie dywanów dla marki B&B. Bardzo dobry stosunek jakości do ceny. Mamy też w planach współpracę z rzemieślnikiem z Botswany. Są bardzo skrupulatni i dokładni, a do tego pracują dość szybko. Pracują z drewnem- z pewnością nie są handmade, ale tworzą współczesne przedmioty przy użyciu tradycyjnych technik. Jest nawet facet, który robi nowoczesne meble dla Petera Mabeo. Uwielbiam to, że w dzisiejszym świecie jest możliwość sięgania na wieś i czerpania z lokalnych tradycji. Z jednej strony mamy bardzo zaawansowaną technologię, a z drugiej połączenie z korzeniami, z historią świata. Myślę, że to świetne rozwiązanie!
O postępie. Jednocześnie zawsze fascynowała mnie zmiennokształtna i wyrafinowana technologia cyfrowa. My, na przykład, "pleciemy" Koronki za pomocą plotera, który wycina je według zaprogramowanego wcześniej wzoru. Możesz też pomyśleć o moim projekcie dla Kvadrat, który wystawiłem na iSaloni. Ruchome panele ścienne zostały wykonane z tkaniny o geometrycznym efekcie 3D. Współczesna technologia oferuje duży wybór w dziedzinie "narzędzi" zrealizować konkretny obiekt. A mnie zawsze pociągała wolność wyboru.
O strefie komfortu. Myślę, że prawdziwy komfort domu tkwi w jego otoczeniu To nie tyle rzecz materialna, co mentalna. Kiedy mówią "strefa komfortu", Z jakiegoś powodu każdy od razu myśli o tapicerowanych sofach, na których można się zrelaksować. A dla mnie komfort wiąże się głównie z domownikami. Dom jest naprawdę wygodny tylko wtedy, gdy odzwierciedla osobowość jego właściciela. Wszystko jest kwestią indywidualnych przyzwyczajeń. Jeden czuje się dobrze w czystym i sterylnym domu, drugi lubi żyć z rzeczami i przedmiotami, które należały do poprzednich pokoleń.
O oświetleniu. Dla mnie najważniejsze we wnętrzach jest światło. Musi być dużo światła, a ja muszę je czuć. Moim zdaniem światło kształtuje przestrzeń, tworzy połączenia między rzeczami i przedmiotami we wnętrzu. I, w końcu, tworzy poczucie komfortu. W końcu, komfort- nie musi to być ścisły rozkaz. Ja na przykład, w przeciwieństwie do mojego męża Alberto, nie widzę nic złego w odrobinie bałaganu. Mam bardzo selektywne oko. Jeśli jest coś, czego nie chcę widzieć, nie zobaczę tego. Nie denerwują mnie książki porozrzucane po całej podłodze, po prostu jest mi wygodniej- Wszystkie Twoje ulubione rzeczy muszą być w zasięgu ręki.
O twojej rodzinie. Bardzo mnie bawi, gdy stanowczość i prostolinijność są określane jako męskie, a miękkość jako cecha mężczyzny Damskie. W naszej rodzinie jest odwrotnie: moja mama miała silny charakter, a to mężczyzna był zmysłowy i uczuciowy – mój ojciec. My z mężem jesteśmy trochę inni. Nie próbuj więc nawet szukać w mojej pracy męskich czy kobiecych przejawów.
O marzeniach. Moim jedynym marzeniem w tej chwili jest zrobienie domku dla lalek dla mojej córki. Sophie ma osiem lat. Chcę, żeby to był prezent noworoczny dla niej. Ale jaki będzie ten domek dla lalek, to ona i ja zdecydujemy wspólnie.
Czy Patricia Urquiola podziela kobiecą koncepcję komfortu i domowości? Co najbardziej definiuje te idee w jej projektach?