Jak wybrać lustrzankę cyfrową

Aby wybrać lustrzankę, trzeba dobrze zrozumieć, czym ona jest i do czego służy. Przed erą portali społecznościowych profesjonaliści interesowali się głównie profesjonalnymi aparatami i świadomie kupowali je do wysoce specjalistycznych zadań. W dzisiejszych czasach dość powszechne jest kupowanie lustrzanki jako sposobu na stworzenie fantazyjnego obrazu bez korzystania z jej funkcji i robienie zdjęć w trybie auto. Warto wiedzieć, że istnieje wiele modeli przeznaczonych do wykonywania różnego rodzaju zdjęć. Oto główne kryteria wyboru lustrzanek.

Zalety i wady lustrzanki cyfrowej

Główną i niekwestionowaną przewagą lustrzanki nad DSLR jest jakość obrazu. Oczywiście, nawet najprostsza lustrzanka nada formę niemal każdej mydelniczce bez choćby zoomu optycznego. Oprócz wysokiej jakości obrazu, tylko lustrzanka cyfrowa może dać Ci doświadczenie robienia prawdziwych, profesjonalnych zdjęć w różnych trybach fotografowania. Aparaty cyfrowe typu point-and-shoot nie mają takiej możliwości, gdyż mogą jedynie symulować fotografowanie różnych trybów bez fizycznej zmiany parametrów optyki. Nawet dobrze wyspecjalizowane aparaty cyfrowe nigdy nie są w stanie uchwycić odpowiedniej ilości kolorów, objętości i ostrości.

Do portretów szukaj modeli z optyką o większej czułości na światło, ponieważ pracują one w innych warunkach.

Technika ta jest znacznie tańsza nawet przy zakupie samego aparatu bez akcesoriów. Modele dla początkujących można łatwo rozpoznać po dużych cyfrach w numerze seryjnym – setki i tysiące zamiast jedynek i dziesiątek. Nie trzeba chyba dodawać, że po takich modelach nie należy spodziewać się kompletnego zestawu, bo najczęściej zestaw dostarczany jest z samym urządzeniem Obiektyw typu „wszystko w jednym (oznaczenie KIT). Trudno będzie zacząć robić wysokiej jakości zdjęcia z takim zestawem, a nawet jeśli nie masz odpowiedniego doświadczenia. Wystarczy jednak, aby się ogarnąć. Wszystko zależy od tego, jak ustawić go w trybie ręcznym, więc jeśli jesteś początkującym fotografem, będziesz chciał poznać swój aparat. Tak czy inaczej, półprofesjonalne lustrzanki są w porządku dla amatorów.

Profesjonalne kamery

Profesjonalne lustrzanki wymagają więcej uwagi. Po pierwsze, ta technika jest trudniejsza w obsłudze, a osoby bez doświadczenia mogą uzyskać negatywne wyniki. Poza tym, kupując profesjonalny aparat pełnoklatkowy, przyszły właściciel powinien kierować się następującymi kryteriami duża liczba komponentów. koszt profesjonalnego sprzętu jest często bardzo wysoki, nawet pobieżne zapoznanie się z cenami może być wystarczającym powodem do zniechęcenia początkujących do zajmowania się fotografią na profesjonalnym poziomie. A jeśli dodać do tego optykę, która też kosztuje, to kwota inwestycji jest bardzo znacząca.

Im bardziej prawdopodobne jest, że większe zdjęcie zostanie wykonane profesjonalną lustrzanką, tym bardziej prawdopodobne jest, że większe zdjęcie zostanie wykonane profesjonalną lustrzanką Fotografia komercyjna. Amator lub początkujący fotograf nie potrzebuje takiej techniki. A nawet jeśli jest potrzebna, to w większości przypadków taka inwestycja jest nieosiągalna finansowo.

Liczba megapikseli – to podstawowa cecha aparatu. Poziom rozdzielczości układu (czujnika) zależy bezpośrednio od niego. Z kolei rozdzielczość decyduje o jakości zdjęć, poziomie szczegółowości i czułości na światło. Im większa liczba megapikseli, tym wyraźniejszy będzie obraz końcowy.

Jednak w przypadku niektórych rodzajów fotografii liczba megapikseli nie jest tak istotna, jak możliwość przechwycenia większej ilości fotonów światła, co zależy od fizycznych rozmiarów samego sensora. Im szersza przekątna matrycy, tym więcej fotonów światła jest przechwytywanych i tym mniejszy jest szum na obrazie. Dlatego lepszą jakość zdjęć można uzyskać tylko wtedy, gdy ma się matryca pełnoklatkowa, Szum, który mają tylko profesjonalne lustrzanki cyfrowe.

Wrażliwość na światło

Czułość na światło jest jedną z głównych cech, na które należy zwrócić uwagę w pierwszej kolejności. Hałas – nieodzowny towarzysz każdego sprzętu fotograficznego. Praw fizyki nie da się uchylić, ani obejść. To jest zła wiadomość. Dobra wiadomość jest jednak taka, że znając zasady działania tego zjawiska i znając jego działanie, można zminimalizować jego negatywne skutki.

Szum to chaotyczny zbiór kolorowych kropek, pojawiający się przy słabym oświetleniu. Im gorzej oświetlony jest obiekt lub kompozycja, tym większy efekt szumu. Szumy są szczególnie widoczne na obiektach nieostrych (tła, ciemne obiekty itp.).d.).

Usuwanie szumu ze zdjęcia („przed” i „po”)

Jedynym sposobem na pozbycie się takiej rzeczy jest Profesjonalny edytor grafiki. Jednak nawet pozbycie się szumu nie rozwiązuje całkowicie problemu, ponieważ rozmycie szumu prowadzi do zauważalnej utraty ostrości. Małe obiekty tracą dużo na ostrości, kontury obiektów nie są już wyraźne, a linie kontrastowe bardzo cierpią. Drogie profesjonalne urządzenia integrują nowe techniki redukcji szumów, ale i one nie są panaceum.

Optymalne ustawienia ISO to 50, 100 i 400. Jeśli użytkownik woli ustawić te parametry wyżej niż podano, na obrazie pojawią się szumy. Im wyższa wartość, tym większe prawdopodobieństwo wychwycenia hałasu. Dlatego nie należy preferować sprzętu o wysokiej czułości ISO. Modele klasy podstawowej głównych producentów mają zazwyczaj zbliżone podstawowe parametry. Przestrzeganie powyższych parametrów pozwala na prawidłowe ustawienie ekspozycji.

Stabilizacja obrazu

Lustrzanki, w przeciwieństwie do cyfrowych telenowel, nie zawsze są wyposażone w stabilizację obrazu. Rzecz w tym, że każda lustrzanka ma większe gabaryty niż jej cyfrowy odpowiednik, a więc podlega znacznie mniejszym wpływom ze względu na większe wymiary. Lustrzankę łatwiej jest zablokować w wygodnej pozycji, w której się nie trzęsie. Stabilizacja nie wpływa na klasyfikację, jeśli w ogóle. Na rynku można znaleźć zarówno model dla początkujących ze stabilizatorem, jak i profesjonalny model bez niego.

Redukcja hałasu

Amatorski aparat fotograficzny, który jest przeznaczony do fotografowania z ręki, często posiada funkcję redukcji szumów, czy też „odszumiania”, jak wolą mówić doświadczeni użytkownicy. Sprowadza się to do tego, że urządzenie zajmuje główny kadr, po którym następuje kolejny, ciemniejszy, mniej wyeksponowany. Idea polega na tym, że drugie zdjęcie wykonywane jest z tym samym czasem otwarcia migawki, ale z zamkniętą migawką, co zapobiega przedostawaniu się cząsteczek światła do matrycy. Ten format fotografowania rejestruje nieprzypadkowe szumy powstałe w wyniku zmian czułości pikseli oraz obecności t.n. „hot pixels”.

Warto zaznaczyć, że ten rodzaj fotografii wymaga czasu otwarcia migawki wynoszącego kilka minut.

Ta opcja, choć bardzo skuteczna, jest bardzo czasochłonna. Wielu fotografów wyłącza ją, woląc korzystać z redaktorzy graficzni Podczas obróbki zdjęcia za pomocą komputera osobistego.

Focus

Zakup lustrzanki z wymienną optyką zakłada dobre zrozumienie jej działania. Wiedza o tym, jak prawidłowo ustawić ostrość, to jedna z podstaw, bez której niemożliwe byłoby wykadrowanie ujęcia. Nowoczesne urządzenia wyposażone są w system automatycznego ustawiania ostrości, i od pierwszego spojrzenia, jest to całkiem wygodne. Celuj, skup się, strzelaj. Jest to częściowo prawda, ale w codziennym użytkowaniu autofokus jest naprawdę przydatny, ponieważ oszczędza czas.

W przypadku profesjonalnej fotografii, mogą pojawić się problemy. Co zrobić, gdy w kadrze znajduje się więcej niż jeden obiekt? A jeśli jest tego dużo? Oczywiście wszystkie lustrzanki mogą ustawić ostrość „na jeden” punkt (wybór właściciela) lub wybrać punkt autofokusa niezależnie. Jak ustawić ostrość w trybie ręcznym można dowiedzieć się szczegółowo w instrukcji obsługi konkretnego modelu.

Dla początkujących i amatorów autofokus może być bardzo pomocny w wielu sytuacjach, ale profesjonalni fotografowie używają go rzadko.

Wizjer

Zarówno amatorskie lustrzanki cyfrowe, jak i pełnoklatkowe są wyposażone w wizjer. Bez tego ważnego akcesorium trudno sobie wyobrazić pracę w zawodzie fotografa. Specjalne lustro i pentapryzmat kierują obraz do okienka wizjera. Istnieją dwa rodzaje wizjerów.

1. Wizjer optyczny – najczęściej spotykany. Pasuje do aparatów cyfrowych. Jego zaletą jest to, że nie zużywa energii elektrycznej. Wadą jest to, że obraz ulega zniekształceniu po wejściu w kadr, co skutkuje niedopasowaniem celu do tego, co widzi fotograf.
2. Wizjer elektroniczny, który jest małym monitorem LCD. Obraz jest wyświetlany przez czujnik światłoczuły. Dostarcza obiektywny obraz w sposób, w jaki rejestruje go czujnik. Dobrze rejestruje obraz, nawet w jasnym świetle i przy odblaskach. Wadą jest konieczność korzystania z energii elektrycznej.
3. SLR – najlepszy wizjer, jaki przemysł ma obecnie do zaoferowania. Następca kamer filmowych – stąd pochodzi. Obraz wyświetlany jest za pomocą wahadłowego lustra, co jest bardzo wygodne. Urządzenie z tego typu wizjerem zapewnia najwyższą jakość pod względem głośności, kontrastu i zarysów obiektów.

Flash

Każda lustrzanka ma w zestawie zewnętrzną lampę błyskową – zazwyczaj jest to lampa wbudowana. Jak to często bywa, pakiet podstawowy nie oferuje wszystkiego, co można sobie wyobrazić. Wbudowana lampa błyskowa Może być przydatny tylko dla amatorów, którzy nie mają ochoty zdobywać nowych doświadczeń i rozwijać się w zakresie fotografii. Poczucie głośności jest tracone z wbudowaną lampą błyskową, często marnując cały potencjał matrycy.

Jeśli ich lista zadań obejmuje wymagające pozowanie, pracę z objętością, cieniami i tonami, posiadanie profesjonalnego aparatu jest dobrym pomysłem zewnętrzna lampa błyskowa wygląda bardziej logicznie. Opcjonalna lampa błyskowa nie jest jednak niezbędna do fotografowania w świetle dziennym lub przy dobrym oświetleniu. Nierzadko zdarza się, że doświadczeni użytkownicy stagingu korzystają z urządzenia klasy podstawowej bez użycia zewnętrznej lampy błyskowej.

W nocy prawie każda wbudowana lampa błyskowa będzie prawdopodobnie bezużyteczna, rejestrując tylko bardzo krótki dystans.

Wniosek

Wybór lustrzanki cyfrowej to trudna sprawa. Ale decyzja o poziomie techniki nie jest taka trudna, jak się okazuje. Półprofesjonalne urządzenie nadaje się do większości codziennych zastosowań. Jeśli rozwinąłeś swoje umiejętności fotograficzne, nauczyłeś się jak je obrabiać, wypracowałeś swój własny, niepowtarzalny styl i jesteś poszukiwany jako profesjonalista, możesz rozważyć zakup pełnowartościowego, profesjonalnego sprzętu i akcesoriów. Również dzisiejszy rynek ma wiele do zaoferowania.n. aparaty średnioformatowe. Są to małe, kompaktowe urządzenia, przypominające nieco mydelniczkę, przeznaczone do zadań profesjonalnych.

Główne różnice między kategoriami dotyczą specyfikacji technicznych i możliwości ulepszeń. Do budżetowej wersji entry nie ma sensu kupować drogiej optyki, bo sprzęt nie wykorzysta jej możliwości, ale do profesjonalnej lustrzanki nie ma sensu oszczędzać na ulepszeniach.

Gamy aparatów różnią się także pod względem „użyteczności”. Techniki dla początkujących są zazwyczaj o wiele bardziej przyjazne, natomiast samodzielna nauka podstawowych funkcji profesjonalnego urządzenia może być dość czasochłonna.

Urządzenia posiadające dodatkową (wojskową) normę ochrony, z reguły IP67 lub IP68, są produkowane w małych seriach. W dokumentacji można znaleźć, że takie kamera przeciwwybuchowa Wytrzymuje ekstremalnie wysokie i niskie temperatury, upadki z wysokości i zanurzenie w wodzie. Popyt na te lustrzanki jest niewielki, ale stały. Z reguły zabezpieczone urządzenia są kupowane przez profesjonalnych fotografów do pracy w trudnych warunkach, gdzie zwykły sprzęt może się łatwo zepsuć. Minusem akcesoriów do aparatu jest ich duży rozmiar.

Przed wyborem lustrzanki należy jak najlepiej przestudiować wszystkie cechy swojego ulubionego modelu, jak również zapoznać się z podstawowymi informacjami na temat działania technologii. Posiadanie lustrzanki wymaga pewnych umiejętności, które można nabyć poświęcając czas na naukę sztuki profesjonalnej fotografii.