Kiedyś wszystko było lepsze, oczywiście. Tak czy inaczej, maniery i wnętrza. Co by było, gdybyśmy skopiowali projekt mieszkania z końca XIX wieku do nowoczesnego otoczenia? Coś do przemyślenia, coś do zabawy. Nie byłoby dysonansu ani braku smaku? To nie działa.. Projektantka Alina Karpova stwierdza.
Zdjęcia bardzo pięknych mieszkań w stylu chalet niewyczerpane źródło inspiracji dla dekoratorów. Zdjęcie Asya Baranova
Szczegóły dotyczące mieszkania: 145 kw.. w nowym kompleksie mieszkalnym przy Alei Kutuzowskiego w Warszawie.
O właścicielach: inteligentna para małżeńska.
Życzenia: Mieszkanie ciepłe i przytulne.
Wnętrze tego mieszkania wygląda jak wyjęte ze starych fotografii Gdzie pradziadek nosi tunikę i ma wąsy, a prababcia nosi koronkową parasolkę. Projektantce Alinie Karpovej udało się odtworzyć nie tylko ducha, ale także techniki architektoniczne i dekoracyjne sprzed wieku. Meble, drzwi, okładziny ścienne i podłogowe- Wszystko oddycha estetyką minionej epoki. Przestronne mieszkanie zostało stworzone dla inteligentnej pary, dlatego wybrano delikatny styl klasyczny. Nie ma tu prowokacyjnego wystroju i pretensjonalnego przepychu, jest za to nienaganny smak.
Podróż w czasie zaczyna się w korytarzu. Od wejścia wchodzimy do dyskretnego angielskiego holu z przełomu ubiegłego wieku. Wszystkie detale są starannie dobrane – małe kwadratowe płytki z "muchami" na podłodze, ciemne drewniane meble w duchu neoklasycyzmu, elegancka, ale nie przesadna armatura dekoracyjna. I oczywiście tapeta z geometrycznym wzorem, która mogłaby być właśnie tapetą mieszkania szacownego lekarza.
Długi ślepy korytarz łączący enfiladę pomieszczeń jest jakby skopiowany z historycznego wnętrza. Tak mogło wyglądać dawne mieszkanie komunalne w Petersburgu. Beżowe panele w tonacji tapety, wysokie frezowania na suficie, luksusowe żyrandole zwisające z sufitu, obrazy na ścianach – wszystkie te szczegóły odtwarzają urok neoklasycyzmu. Tak właśnie wyglądały bardzo piękne mieszkania sto lat temu. Białe drzwi płytowe z przeszkleniem kratowym i wysoką listwą przypodłogową to także dosłowny cytat z klasyki.
Liliowa kuchnia i jadalnia spełniają obietnicę przedpokoju. Szczególnie ładne są krzesła z nitami na oparciach i czteroskrzydłowe drzwi. Kuchnia sto lat temu nie była miejscem publicznym, więc tutaj projektant wymyśla elementy tego pomieszczenia. Pojawia się lada barowa z kamiennym blatem i podtrzymującą go półkolumną w duchu art deco, krzesła barowe z zakrzywionymi nogami. W rogu znajduje się specjalna szafka na urządzenia elektryczne. Aby zrekompensować nietypowe metalowe fronty, szafa jest ozdobiona klasycznymi kinkietami w tym samym wzorze co luksusowy żyrandol.
W salonie znajduje się naturalny ciemny parkiet i orientalny dywan, a także modny pod koniec ubiegłego wieku orientalny stół. Główną rolę w pomieszczeniu odgrywa masywny regał z ciemnego drewna ozdobiony płotkami, kinkietami i mosiężnymi płytami. Detalami wspierającymi są rozety na suficie i szeroki portal drzwiowy z ozdobnymi płytami, świeczniki na ścianach i szerokie profilowane ościeża. I oczywiście, czym może być porządny salon bez obrazu na ścianach w rzeźbionej bagietce??
Między salonem a półokrągłą loggią nie ma ścian ani drzwi – to metoda zastosowana w celu zwiększenia przestrzeni. Rekompensuje to jednak listwa w drzwiach.
Elegancję i autentyczność zabytkowego wnętrza podkreślają detale – stół, wazon i lampa naftowa wyglądają odurzająco antycznie.
W sypialni duża zabytkowa komoda mieści obraz i drobiazgi. Lustro w wiekowej złoconej ramie stoi na podłodze, jakby zapomniano je powiesić, modny obecnie trik. Wspaniała, tłoczona tapeta nadaje romantyczny charakter stonowanej kolorystyce ścian.
Warto przyjrzeć się wbudowanej szafie. W tym wnętrzu nie było oczywiście miejsca na nowoczesne rolety. Elektrycznie sterowane bramy z przeszklonymi segmentami są od wewnątrz dokręcane za pomocą bordowej zasuwy – dokładnie taka sama konstrukcja była stosowana sto lat temu w drzwiach wewnętrznych i drzwiach małych szafek.
Łazienka została zaprojektowana bez standardowej kabiny prysznicowej, gdyż wyglądałaby ona zbyt nowocześnie. Na jego miejscu jest wnęka z kafelkami. W odpowiednim stylu jest też prysznic z ogromną deszczownicą i mosiężną armaturą. Drewniana półka przystosowana jest na drobne przedmioty.
Nie cała ściana łazienki jest wyłożona płytkami, tylko dolny panel – górna część jest wykończona kolorowym tynkiem. Takie ściany są również częścią neoklasycznego wnętrza. Do wybranego stylu dobiera się również lustro w rzeźbionej, złoconej ramie i oczywiście umywalkę w luksusowej, drewnianej szafce.
Więcej płaskich projektów |
| Wnętrze mieszkania z projektu Arch.625 | Wnętrze mieszkania w projekcie architekta Mito Melitonian | Wnętrze mieszkania z projektu architekta i projektanta |
Czy projektowanie mieszkań w duchu XIX wieku jest popularne w dzisiejszych czasach? Czy jest to trend, który ludzie chętnie podążają, czy może raczej rzadkość? Czy istnieją firmy, które specjalizują się w projektowaniu wnętrz w stylu historycznym? Jakie są najważniejsze cechy i charakterystyczne elementy XIX-wiecznego designu wnętrz? Jakie są zalety i wady takiego stylu mieszkania? Czy możecie polecić jakieś miejsca, gdzie mogę zobaczyć przykłady tego rodzaju projektów? Dziękuję!
Projektowanie mieszkań w duchu XIX wieku nie jest obecnie bardzo popularne, ale wciąż można spotkać osoby, które preferują ten styl. Jest to bardziej rzadkość niż trend. Istnieją jednak firmy specjalizujące się w projektowaniu wnętrz w stylu historycznym. Najważniejszymi cechami XIX-wiecznego designu wnętrz są elegancja, bogate zdobienia, ciężkie meble oraz zastosowanie naturalnych materiałów. Zaletami takiego stylu są unikatowość i prestiż, natomiast wady mogą być związane z koniecznością dostosowania do współczesnego standardu życia. Możesz zobaczyć przykłady projektów XIX-wiecznych wnętrz w muzeach historycznych, rezydencjach z epoki oraz na stronach internetowych specjalistycznych firm. Dziękuję!