Futuryzm

Ruch artystyczny we Włoszech w latach 1910 i 1930.

Na zdjęciu: Singer by Zanotta, projekt Munari Bruno.

Nazwa pochodzi od łac. futuro – «przyszłość". Ten ruch w architekturze, literaturze, muzyce, projektowaniu, sztuce teatralnej w latach 1910-1930 we Włoszech, a częściowo we Francji i Rosji. Jego założycielem, przywódcą i teoretykiem był pisarz i poeta Filippo Tommaso Marinetti, który w 1909 roku napisał "Pierwszy Manifest Futuryzmu".

Futuryści sławili postęp naukowy i technologiczny oraz siłę i dynamizm nowej epoki. Odrzucenie "przestarzałości Zasady estetyczne i moralne, głosili wartość artystyczną materialnych przejawów industrializacji.

Na zdjęciu: ZW1192 marki Zucchetti, projekt Sawaya William.

Architekci futuryści, tacy jak (Antonio Sant'Elia&#41, byli pierwszymi urbanistami, którzy postawili sobie za cel planowanie całych dzielnic i autonomicznych osiedli przyszłości. Tworzyli oni projekty domów mieszkalnych dla określonych grup ludzi (na przykład pracowników danej fabryki ). Obok tych domów znajdowałyby się różne budynki użyteczności publicznej ( sklepy, kina, muzea itp.. ). Wyobrażano sobie również rozwój komunikacji lotniczej, więc budynki musiały wyglądać bardzo atrakcyjnie z wysokości samolotu, ze swoimi różnymi geometrycznymi kształtami ( kwadratami, kołami, gwiazdami itp.. ). Do budowy wykorzystano nowoczesne materiały ( żelazny szkielet, betonowe bloki płytowe ). Chropowate, nieobrobione powierzchnie, jaskrawe kolory i dynamiczne formy były typowe dla wyglądu zewnętrznego. Zestaw przestrzeni w mieszkaniach został ograniczony do niezbędnego minimum. Kuchnia stała się centrum życia domowego; łazienka straciła elegancki wygląd z okresu secesji.

Dekoracja wnętrza ascetyczny. Mile widziane były puste, płaskie powierzchnie o geometrycznym kształcie. Podłogi zostały pokryte szlifowanymi deskami z lokalnego drewna, ściany i sufity otynkowany. W kolorystyce dominowały jasne, kontrastowe barwy.

Ustaw meble ograniczyli się do tego, co niezbędne: krzesła, stoły, proste łóżka. W konstrukcji dominowały geometryczne kształty ( prostokąty, koła ). Meble były zwykle wykonane z miejscowego drewna i malowane na jaskrawe kolory ( niebieski, czerwony, żółty ). wykończenia były minimalne.

Podstawowe motywy:

• figury geometryczne: koło, kwadrat, elipsa, owal;
• kształty dynamiczne: linie proste, przekątne, spiczaste gwiazdy.