Wzór wykonany z metalowych lub szklanych włókien.
Zdjęcia filigranowych frędzli pokazują wyrafinowanie i precyzję delikatnego wzoru. Nie bez powodu mówimy "filigranowy".
Filigran ( od. lat. )Filum i granum to chyba najstarsze artystyczne techniki metalowe.
Technika filigranu nie zmieniła się od czasu jego powstania, pomimo wielu różnych stylów, które istnieją. Filigran był stosowany przez wielu mistrzów chcących podkreślić pewne szczegóły swoich dzieł.
Technika filigranu polega na skręcaniu drobnych drutów z metali plastycznych; (złota, miedzi itp. ) te są później spawane ze sobą tworząc pod wpływem ciepła wzór.
Wycinanie filigranu wymaga staranności i uwagi. Aby uniknąć niekonsekwencji, wzór najpierw nanosi się na papier, a następnie odrysowuje się na nim jego kontur.
Zmontowane fragmenty pokrywa się lutem, którym może być pokruszony stop srebra lub mieszanina złota i innych metali kolorowych. Aby uzyskać bardziej wyrafinowany wygląd, wzór można wzbogacić o graining ( małe kulki metalu ) aby ukryć lutowanie splotów drutu i zwrócić uwagę na dany element.
Technika filigranu była szczególnie popularna w średniowieczu i okresie baroku.
Technika filigranu najbardziej rozpowszechniona była w średniowieczu i w okresie baroku. Technika filigranu była szczególnie popularna we Włoszech, gdzie wzory filigranowe tworzono nie z metalu, lecz ze szklanych sznurków ( filigran na szkle weneckim ).
Żyjąc w świecie szybkiego tempa i nowoczesnej technologii, czy filigranowa sztuka rękodzielnicza nadal ma swoje miejsce? Czy nadal doceniamy delikatność i precyzję filigranowych przedmiotów czy przeminęło to już do lamusa? Czy jest to umiejętność, która powinna być przekazywana i pielęgnowana dla przyszłych pokoleń? Chciałbym poznać wasze zdanie na ten temat.