Co to jest wiązanie kotłowni?

Projektując schemat ogrzewania w domu prywatnym, należy dokładnie przemyśleć orurowanie w kotłowni – rury, pompy, zawory, urządzenia. Konwersja może być kosztowna i skomplikowana.

Kocioł – źródło ciepła w systemie. Jeśli możliwe jest podłączenie do sieci gazowej, to zazwyczaj uzyskuje się to poprzez zainstalowanie urządzenia gazowego. Jest bardziej skomplikowany w instalacji, ale znacznie bardziej ekonomiczny w eksploatacji. Jeśli nie ma gazu sieciowego, sensowne jest zainstalowanie kotła działającego na gaz płynny Nadal będzie tańszy od innych paliw. Kocioł gazowy jest podłączony do sieci tylko za pomocą metalowej rury, a na wlocie zainstalowany jest analizator gazu, zawór odcinający i licznik. W sytuacji, gdy używane są butle lub zbiornik z gazem płynnym, nie ma potrzeby stosowania licznika.

Na zdjęciu: stojący gazowy kocioł kondensacyjny Logano plus GB312 firmy Buderus.

Podstawowe pojęcia

Kotły w kotłowni. Są to rury i inne urządzenia, które łączą kocioł z końcowymi punktami grzewczymi i zapewniają bezpieczne działanie instalacji. Nie jest łatwo zbudować sensowną instalację kotłową. Oprócz wielkości domu należy wziąć pod uwagę specyfikację kotła, grubość ścian i materiał, liczbę mieszkańców, powierzchnię przeszkleń, kierunek wiatru, wykorzystanie ogrzewania itp.. Ponadto istnieją pewne wymogi bezpieczeństwa dotyczące instalacji kotła, pomieszczenia i wentylacji, które zostały opisane w odpowiednich SNiPs. Łatwiej jest uwzględnić to na etapie projektowania, niż przerabiać instalację rurową.

Obwody do ogrzewania domu jednorodzinnego. Zależnie od rodzaju kotła. Kocioł z dwoma obiegami pozwala na przepływ ciepła w dwóch niezależnych liniach: jedna służy do przygotowania ciepłej wody użytkowej, a druga do ogrzewania Do ogrzewania i ogrzewania podłogowego. Kocioł z pojedynczym obiegiem kotłowym dostarcza jednocześnie ciepło do całej instalacji: Ciepła woda użytkowa i ogrzewanie dostarczane są z jednej rury. Natomiast do CWU można zrobić osobną instalację, zamkniętą do kotła. Jeśli używasz oddzielnego obiegu grzewczego, możesz dodać cieplejszy środek przeciw zamarzaniu zamiast wody. Zwłaszcza, że jest mniej podatna na korozję niż woda.

Zbiornik wyrównawczy. Objętość wody w instalacji będzie się zwiększać w miarę jej nagrzewania. W celu uniknięcia nadciśnienia w rurze zainstalowane jest naczynie wzbiorcze. Zgodnie z przepisami musi być on czerwony dla instalacji grzewczych, biały dla CWU i niebieski dla ciepłej wody dla wody pitnej. W przypadku zastosowania obiegu wymuszonego, zbiornik może być zainstalowany w dowolnym miejscu. W tym przypadku jest on normalnie zamknięty. Jeśli nie ma pomp, otwarte naczynie wzbiorcze instaluje się w najwyższym punkcie instalacji.

Na zdjęciu: membranowe naczynie rozszerzające REFLEX.

Elementy do pakowania

Manometr i zawór bezpieczeństwa. Niezbędne dla bezpieczeństwa systemu. Manometr monitoruje ciśnienie w rurach, a zawór bezpieczeństwa pozwala uwolnić nadmiar po przekroczeniu bezpiecznego progu. Próg dla poszczególnych domów ustalony jest na poziomie 3 barów. Ciśnienie jest zbyt niskie też nie jest dobrze: oznacza to, że w systemie jest nieszczelność.

Odpowietrznik. Zarówno woda jak i płyn niezamarzający zawierają pewną ilość rozpuszczonego tlenu. To zbiera się w pęcherzykach podczas podgrzewania i zaczyna zagrażać całemu systemowi. Odpowietrznik umożliwia swobodne wydostanie się gazu.

Pompa obiegowa. Ważny element systemu grzewczego w domu jednorodzinnym. Wymuszony obieg umożliwia automatyczną regulację temperatury w każdym pomieszczeniu, co pozwala zaoszczędzić koszty paliwa i ustawić kocioł tam, gdzie jest to najwygodniejsze dla domu. Naturalny obieg nie wymaga pomp, ale jest mniej sterowalny i dlatego mniej wydajny energetycznie. Urok naturalnego obiegu polega na jego niezależności: przerwa w dostawie prądu nie spowoduje awarii systemu.

Rury. Średnica rur musi być dopasowana do przepływu wody. Woda musi przepływać przez system z maksymalną prędkością 2 m/s, optymalnie: 1 do 1,5 m/s, aby uniknąć nadmiernej emisji hałasu. Wymagany przepływ wody oblicza się jako sumę mocy cieplnej wszystkich urządzeń przy standardowej różnicy temperatur 10 °C. Jeśli planowana różnica jest mniejsza lub większa, należy proporcjonalnie zmniejszyć lub zwiększyć średnicę rury.

System kontroli. Prawie każdy kocioł wyposażony jest w czujniki płomienia, które zapobiegają przegrzaniu kotła. Bardziej złożone warianty wyposażone są w wyświetlacz LCD, który pozwala na ustawienie różnych trybów pracy lub po prostu utrzymanie zadanej temperatury. Jeśli kocioł stoi, elektronika automatycznie podgrzewa wodę w rurach i okresowo uruchamia pompę cyrkulacyjną, aby nie doszło do zatkania układu. W przypadku awarii wyłącza również kocioł. System ten można podłączyć do automatyki sterowanej pogodowo, aby dostosować kocioł do zmieniających się temperatur zewnętrznych.