Istnieją proste zasady, których nie należy naruszać, jeśli planuje się własny dom. Jak zorganizować swoją przestrzeń, aby dom był wygodny dla Ciebie i przyjemny dla Twoich gości?
Podział na strefy we wnętrzu zaczyna się od oddzielenia części wspólnej od prywatnej. Ten pierwszy służy zarówno domownikom, jak i gościom- Jest tam przedpokój lub korytarz, salon, jadalnia, w niektórych przypadkach kuchnia i gabinet. Do strefy prywatnej należą zazwyczaj sypialnie i przylegające do nich łazienki. Odwiedzający nie powinni przypadkowo wchodzić do nich, mieszając w drzwiach. Takie pomieszczenia nie powinny znajdować się np. w przejściu z wejścia do salonu.
Na schemacie wyraźnie widać, że parter domu jest wyraźnie podzielony na część prywatną i część publiczną. Kuchnia, jadalnia i salon zintegrowane w jedną przestrzeń, która wychodzi na ogród i ma dostęp do dużego tarasu. Po lewej stronie domu znajduje się sypialnia dla gości. Jest on dostępny również z tarasu. Jedyną większą wadą tego układu jest wspólna łazienka dla sypialni i salonu. W części poddasza znajdują się sypialnie mistrzów i ich dzieci oraz biblioteka na prywatne chwile.
To nie tylko pokój dla wszystkich w domu. To raczej "strefa prywatna", gdzie można pracować, czytać, robić co się chce lub po prostu siedzieć cicho. Oczywiście, że taki "kącik" nie powinien znajdować się w pobliżu przyjęcia lub kolacji, w przeciwnym razie zawsze będą występować konflikty spowodowane tym, że goście przeszkadzają komuś w pracy lub wypoczynku. A jeśli zachowasz tę prostą zasadę, rodzina nie będzie czuła się niezaspokojona i nie będzie szukała prywatności.
Podział pomieszczenia na strefy to nie tylko kwestia podziału na część publiczną i prywatną, to także kwestia logicznego myślenia. A dla własnego komfortu warto umieścić jadalnię przy kuchni, a łazienkę przy sypialni. Jest to tzw. organizacja funkcjonalna.
Schemat pokazuje logiczny podział na strefy na parterze. Kuchnia sąsiaduje z jadalnią. Jadalnia otwiera się na korytarz, który pozwala na powiększenie strefy dziennej i jadalnej. Z pokoju dziennego wychodzi się na taras. Garaż ma dwa wyjścia: jedno do pomieszczenia gospodarczego, a z niego do ogrodu; drugie do hallu. Schody na pierwsze piętro są włączone do przestrzeni wspólnej, ale nie są widoczne z salonu. Ma to tę wadę, że kuchnia znajduje się zbyt blisko strefy wejściowej i jest dostępna z ulicy i garażu. Drzwi do toalety znajdują się naprzeciwko części jadalnej.
Upewnij się, że układ jest prawidłowy
Kiedy podział wnętrza na strefy jest już gotowy, a rysunek leży przed Tobą na kartce papieru, chwyć za długopis lub ołówek i sprawdź, czy układ został wykonany prawidłowo:
– Czy możliwe jest odtworzenie go w ciągu kilku minut za pomocą kilku prostokątów sąsiadujących ze sobą? Dobry układ – prosty układ.
– Czy można narysować jedną linię wokół wszystkich pomieszczeń i obszarów należących do przestrzeni prywatnej, a drugą wokół wszystkich należących do przestrzeni wspólnej?? Linie nie mogą się ze sobą krzyżować.
– Co jest na końcu osi komunikacyjnej i wizualnej? Najlepiej, jeśli zawiera ważne elementy wnętrza ( kluczowe przestrzenie, drzwi, schody, okna ) lub główne elementy dekoracyjne.
Jeśli twój plan podłogi pasuje do tego opisu, gratulacje, jesteś bliski doskonałości. Prawdziwym i ostatecznym testem jest jednak pojawienie się pierwszych gości: jeśli są odpowiednio podzieleni na strefy, wiedzą dokładnie, jak dostać się do salonu.
Należy pamiętać, że zoning- To nie musi być partycja. W przypadku małego domu lub mieszkania sensowne jest ograniczenie się do podziału wizualnego. Obszary pomieszczeń mogą być częściowo otwarte i połączone łukami i szerokimi przejściami. Nie jest to zły pomysł Wydzielone obszary ze stopniami. W ten sposób można podnieść np. podłogę w salonie.
W dużym mieszkaniu nie ma jednak sensu łączyć kuchni z salonem, wystawiając proces gotowania na zewnątrz; kuchnię można pozostawić jako kuchnię.
Oś komunikacyjna i wizualna linia prosta na rysunku rzutu kondygnacji od drzwi wejściowych do pierwszej przeszkody. Kiedy wchodzisz w przestrzeń, patrzysz na wprost. Dobrym pomysłem jest umieszczenie okna na wprost drzwi Możesz wizualnie powiększyć przestrzeń, a widok na ogród jest również częścią pierwszego wrażenia o domu. Przedłużając tę linię do ogrodu, można stworzyć podstawę dla późniejszego kształtowania krajobrazu.
Główna oś komunikacyjna i wizualna przebiega od drzwi wejściowych do salonu wzdłuż krawędzi przestrzeni publicznej. Na końcu tej osi widzimy szklane drzwi prowadzące na duży, otwarty taras. Jadalnia jest wygodnie usytuowana pomiędzy salonem a kuchnią i zintegrowana z przedpokojem. Choć kuchnia nie jest całkowicie odizolowana, to jest ładnie oddzielona od przedpokoju i korytarza i nie jest widoczna z salonu. Schody na pierwsze piętro i drzwi do toalety są poza zasięgiem wzroku.
Czy możecie podzielić się jakimiś dodatkowymi sztuczkami, które pomogą w stworzeniu dobrego układu?